Το θαύμα των Ελλήνων
Γράφει ο Γεώργιος Εμ. Δημητράκης
Εμείς οι Έλληνες αναδείξαμε τον μεγαλύτερο πολιτισμό διά της δημιουργίας μας, αλλά πολλές φορές και διά του διχασμού, αυτό το μοναδικό και ανεξήγητο εις την παγκόσμια ιστορία φαινόμενο. Άπειρα είναι τα παραδείγματα της μοναδικής στην παγκόσμια ιστορία σύγκρουσης μεταξύ διχασμού και δημιουργίας των Ελλήνων. Η πνευματική ανέλιξη των προγόνων μας και το αποκορύφωμά της και όλα τα έργα τους ανεδείχθησαν, ως γνωστόν, εν μέσω και εμφυλίων συγκρούσεων, όπως π.χ. και η τριακονταετής περίοδος σύγκρουσης μεταξύ Αθήνας και Σπάρτης τέλη του 5ου π.Χ. αιώνα, η οποία δίχασε την Ελλάδα σε 2 στρατόπεδα, ως γνωστόν, εν μέσω πολέμου και αποκλεισμού της Αθήνας η συνέχιση των έργων εις την Ακρόπολη με τον Παρθενώνα, το Ερέχθειο, τον Ναό της Νίκης, τα Προπύλαια και άλλα μνημεία της αιωνιότητας του ελληνικού πνεύματος και δημιουργίας, προσφοράς των Ελλήνων προς την ανθρωπότητα και Παγκόσμιου τώρα θαυμασμού.
Η προσωπικότητα του Μεγάλου Αλεξάνδρου και του πατέρα του Φιλίππου του Β΄ είναι μία σύνθεση της στρατηγικής τους μεγαλοϊδιοφυΐας, αλλά συνάμα και της έκφρασης της δύναμης και υπεροχής του ελληνικού πνεύματος. Εκ του λόγου αυτού οι 46 φυλές της Ασίας, του τότε κόσμου, δεν ήσαν σε θέση να αντισταθούν απέναντι της ανωτερότητας των Ελλήνων. Σήμερα η εικόνα της ανθρωπότητας θα ήταν πολύ διαφορετική, εάν ο Μέγας Αλέξανδρος δεν υπέκυπτε τόσο νέος, μόλις 33 ετών, εις τον ανεξήγητο και αινιγματικό μοιραίο θάνατό του, που έβαλε τέλος και στο μεγάλο όραμα των Ελλήνων για μία οικουμενική διακυβέρνηση της ανθρωπότητας.
Το όνειρο των αρχαίων προγόνων μας, οι οποίοι παρέμειναν αέναοι ονειροπόλοι έφηβοι, ήταν η εξερεύνηση του απέραντου σύμπαντος, ένα σύμπαν το οποίο γι᾿ αυτούς ήταν ο κόσμος, δηλαδή το κόσμημα της ζωής τους. Μία ζωή με διαρκή ερωτηματικά και ανεξάντλητη θέληση για δημιουργία. Όμως η προσφορά των προγόνων μας, η δημιουργία και το έργο τους, η ανωτερότητά τους, ποτέ δεν απέπνεε απέναντι στους άλλους λαούς αλαζονεία, φθόνο, φόβο, τρόμο, αυταρχισμό, επιθετικότητα και απειλές, αλλά μόνο θαυμασμό, σεβασμό, εκτίμηση και διαχρονική αναγνώριση.
Το ελληνικό πνεύμα μακροημέρευσε μέχρι σήμερα εις τις συνειδήσεις όλων των λαών της ανθρωπότητας. Αυτό είναι το μοναδικό εις την Παγκόσμια Ιστορία μέγα θαύμα των Ελλήνων. Ένα θαύμα ενός Λαού προσγειωμένου, νηφάλιου, νουνεχούς, ανοιχτόμυαλου οραματιστή, δημιουργικού. που δεν θα ξαναζήσει ποτέ η ανθρωπότητα.
Ο Γεώργιος Εμ. Δημητράκης είναι κρητικής (Μαριού/ Ν. Ρεθύμνης) και θρακικής καταγωγής, αλλά γεννήθηκε και διαμένει εις την Ξάνθη. Σπούδασε Πολιτικές-Οικονομικές Επιστήμες και Κοινωνιολογία εις την Βόννη και Ιστορία και Πολιτιστική κληρονομιά εις την Αθήνα. Διετέλεσε επί 30-ετίαν Διπλωματούχος Ξεναγός για όλη την Ελληνική Επικράτεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σεβόμαστε την ελευθερία εκφράσεως της γνώμης και την ελευθερία του λόγου, γι᾿ αυτό είναι πιθανό να δημοσιεύσουμε και κείμενα που μας απεστάλησαν, με τα οποία μπορεί να μη συμφωνούμε. Τα άρθρα και τα μηνύματα που δημοσιεύονται εκφράζουν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν σημαίνει ότι υιοθετούνται από αυτό το ιστολόγιο (blog). Το παρόν ιστολόγιο (blog) δεν δεσμεύεται για δημοσίευση κάθε κειμένου που μας αποστέλλεται, ενώ διατηρεί το δικαίωμα να διορθώνει τις τυχόν ανορθογραφίες και ασυνταξίες των κειμένων ή να ενιαιοποιεί, όταν χρειάζεται, την ορθογραφία των συνεργασιών. Επίσης διατηρεί τό δικαίωμα να περικόπτει ή να αποδίδει περιληπτικώς το περιεχόμενο των δημοσιευομένων κειμένων ή να χωρίζει ένα μεγάλο κείμενο σε μικρότερες δημοσιεύσεις ή αντίθετα να ενώνει μικρά κείμενα σε μία ενιαία δημοσίευση, εφόσον δεν αλλοιώνεται το νόημα του αρχικού κειμένου. Η όποια διατυπούμενη κριτική ή αντίθετη άποψη (σε άρθρα ή σχόλια) πρέπει να είναι κόσμια και να αναφέρεται σε ιδέες, γεγονότα και διατυπώσεις και όχι σε πρόσωπα. Δεν επιτρέπονται η δυσφήμηση, ο χλευασμός, η επιθετική ειρωνεία, οι απρεπείς χαρακτηρισμοί, η βωμολοχία, η λεκτική βία, η συκοφαντία, τα προσβλητικά ή υβριστικά σχόλια, λέξεις χυδαίες ή σεξουαλικού περιεχομένου. Όποτε εντοπίζονται τέτοια μηνύματα-σχόλια θα τροποποιούνται ή θα διαγράφονται.