ΔΕΗ και πάλι ΔΕΗ!

Το 2000 (ξέρω, ξέρω, όχι το 2000, αλλά στις 22 Δεκεμβρίου 1999!) υπογράφτηκε ο νόμος 2773/1999 για την απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας.  Με τον ίδιο νόμο μετατρέψανε και τη ΔΕΗ σε ανώνυμη εταιρεία (π.δ. 333/2000).  Για την ιστορία, την μετατροπή των εταιρειών του Δημοσίου όπως τράπεζες ΕΛΤΑ κ.λπ. σε ανώνυμες εταιρείες την ξεκίνησε η δικτατορία (δηλαδή ήθελα να πω η... επανάσταση!), αλλά όσες εταιρείες δεν πρόλαβαν να μετατρέψουν εκείνοι, τις αποτελείωσαν... –συγγνώμη! θέλω να πω: τις ολοκλήρωσαν– τα σημερινά δημοκρατικά καθεστώτα... Και πάλι συγγνώμη, ήθελα να πω «δημοκρατικά πολιτεύματα».  Δεν ξέρω τι έχω πάθει και μπερδεύω τα λόγια μου, ίσως φταίει η κούραση της ημέρας.

Ας επιστρέψω όμως στο θέμα της ηλεκτρικής ενέργειας, για το οποίο θα δώσω ένα δείγμα έρευνας, που κανονικά θα πρέπει να κάνει ο κάθε δημοσιογράφος, για να ενημερώνει σωστά το κοινό. Αυτό, γιατί με τον τρόπο που γράφονται και μεταδίδονται οι ειδήσεις στην Ελλάδα, μόνο ενημέρωση δεν παρέχεται.

Λοιπόν με τον νόμο 3175/2003, που τον υπογράφει μεταξύ άλλων και ο τότε υπουργός Ανάπτυξης Α. Τσοχατζόπουλος (σήμερα πλέον ξέρουμε καλά για ποιές αναπτύξεις ενδιαφερόταν), παρ. 16, ορίζεται ότι «Από την 1/7/2007, με εξαίρεση τα μη διασυνδεδεμένα νησιά, όλοι οι καταναλωτές ορίζονται επιλέγοντες πελάτες». Αυτό σε απλά ελληνικά σημαίνει ότι όλοι οι Ελληνες οικιακοί καταναλωτές μπορούσαμε (θεωρητικά βέβαια) από εκείνη την ημερομηνία να επιλέξουμε από ποιά εταιρεία θα ηλεκτροδοτούνται τα σπίτια μας.  Φαίνεται όμως ότι τα πράγματα δεν προχώραγαν με ικανοποιητικούς ρυθμούς, γι’ αυτό στις 22 Δεκεμβρίου 2005 (δεν μπορώ να καταλάβω γιατί τόσο σπουδαίοι νόμοι υπογράφονται και δημοσιεύονται πάντοτε μία μέρα πριν από τις διακοπές των χριστουγέννων ή του πάσχα ή του καλοκαιριού) υπογράφεται ο νόμος 3246/2005 για την επιτάχυνση της διαδικασίας για την απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας.

Τέλος πάντων, για να μην τα πολυλογούμε, κάπως έτσι ξεκίνησε η «απελευθέρωση» της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα, δημιουργήθηκαν (το 2009 νομίζω) ιδιωτικές εταιρείες που διαφήμιζαν ότι δίνουν ηλεκτρικό ρεύμα φθηνότερο από την ΔΕΗ, άρχισαν να παίρνουν και πελάτες, που έφτασαν σχεδόν τους 250.000, και τα πράγματα έδειχναν ότι είχαν μπει σε ένα ρυθμό, μέχρι που επί κυβερνήσεως Παπαδήμου άρχισαν τα ...βιολιά και τα όργανα!  Πρώτα η Energa και η Hellas Power (Ιανουάριος 2012), και τώρα άλλες δύο εταιρείες, η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ Α.Ε. και η REVMAENA Μ.Ε.Π.Ε. (30 και  31/5/2012), τέθηκαν εκτός αγοράς εξαιτίας ανεξόφλητων οφειλών ή άλλων παρομοίων λόγων. 

Κάπως έτσι η περίφημη απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, που νομοθετήθηκε πριν από 12 χρόνια και εφαρμόστηκε σαν αποτυχημένο πείραμα για 3 χρόνια 2009-2011 ξαναγύρισε πάλι στο μονοπώλιο της ΔΕΗ, αφού αυτή είναι πλέον ο μοναδικός προμηθευτής για τους καταναλωτές, με εξαίρεση την Elpedison που είναι ουσιαστικά άγνωστη στο ευρύ κοινό και που ποιός ξέρει αν δεν φροντίσουν και γι’ αυτή τα διάφορα συμφέροντα να την θέσουν εκτός αγοράς, ώστε να έχουμε όλοι οι Ελληνες το κεφάλι μας ήσυχο και να μην ξανακάνουμε όνειρα ότι μπορεί να έχουμε φθηνότερο ρεύμα!  Μάλιστα είναι πολύ πιθανό να μην έχουμε καθόλου ρεύμα, αφού η ΔΕΗ λόγω υπερβολικών χρεών μας ενημερώνουν ότι μπορεί ακόμη και μέσα στον Ιούνιο να καταλήξη σε γενικό Μπλακ άουτ!  Και έτσι θα πληρώνουμε ακριβά το ρεύμα που δεν θα έχουμε!  Αυτά μόνο στο  Ελλαδιστάν!

Γι’ αυτό λοιπόν ΔΕΗ και πάλι ΔΕΗ. Και αν κάποιοι αμετανόητοι συνεχίζουν να ψάχνουν για εναλλακτικούς παρόχους ηλεκτρικής ενέργειας, για να τους βοηθήσω, προτείνω τους 10 παρακάτω:

1) Δ.Ε.Η. = Δεν Έχουμε Ηλεκτρικό

2) Δ.Ε.Η. = Διαρκώς Είστε Ηλίθιοι

3) Δ.Ε.Η. = Διακοπή Ελληνικής Ηλεκτροπαραγωγής

4) Δ.Ε.Η. = Διαδικτυακή Ένωση Ηδονοβλεψιών

5) Δ.Ε.Η. = Δαπάνες Εξημερώσεως Ημιόνων

6) Δ.Ε.Η. = Δίκτυο Ελλήνων Ηλιθίων

7) Δ.Ε.Η. = Διαρκής Εκλογικός Ηδονισμος

8) Δ.Ε.Η. = Δίκτυο Εξαπάτησης Ηλεκτραγοράς

9) Δ.Ε.Η. = Δανεισμός Ευρωπαϊκός Ήμαρτον

10) Δ.Ε.Η. = Διαπόμπευση Ελληνικού Ήθους.

Και φυσικά για άλλα καταναλοτικά προϊόντα, μπορούμε να απευθυνόμαστε, όπως πάντα, στις αγαπημένες μας εταιρείες (τις βρήκα στο διαδίκτυο):

Ο.Τ.Ε. = Ούτε Τηλέφωνο Έχουμε

E.O.T. = Έχουμε Όμως Τρέλα

Φ.Π.A. = Φιλικά Πλακωνόμαστε Ακόμα.

O.A.E.Δ. = Όταν Αποτύχεις Έλα Δω.

Sakis Salos

(δημοσιεύτηκε στο logokritis.blogspot.com)

Η τρομαχτική πλευρά του διαδικτύου

Πρόκειται για την πραγματική εμπειρία ενός παιδιού της Γ΄ Γυμνασίου. Διαβάστε το συγκλονιστικό κείμενο, που ανέλαβα να το παρουσιάσω εγώ για λογαριασμό του παιδιού, για ευνόητους λόγους. Sakis Salos.

Το 2009 η ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε να μοιράσει δωρεάν υπολογιστές σε όλα τα παιδιά που θα πήγαιναν πρώτη γυμνασίου το Σεπτέμβριο του ίδιου έτους. Έτυχε και εγώ να είμαι ένα από εκείνα τα παιδιά. Ξαφνικά, απο το πουθενά, βρέθηκα με έναν υπολογιστή στα χέρια μου. Ήταν κάτι υπέροχο για μένα, το καλύτερο δώρο που θα μπορούσε κάποιος να μου είχε κανει! Ήμουν χαρούμενη και ευτυχισμένη που είχα έναν δικό μου υπολογιστή. Ανακάλυψα τόσα πράγματα, που μέχρι τότε ούτε που ήξερα ότι υπήρχαν! Έμπαινα στο διαδίκτυο και μάθαινα πάρα πολλές πληροφορίες, με βοηθούσε στα μαθήματα και μπορούσα να επικοινωνώ με τους φίλους μου όποτε ήθελα.

Οι γονείς μου μού είχαν πει πολλές φορές να προσέχω, και όντως πρόσεχα. Δεν είχα εθιστεί στο διαδίκτυο, απλά έμπαινα μερικές ώρες την ημέρα, για να περνάω καλά. Δεν είχα καταλάβει, δεν μπορούσα να καταλάβω. Ξαφνικά ο υπολογιστής από το ωραίο δώρο που ήταν, μετατράπηκε σε εφιάλτη. Όλα έγιναν πολύ σιγά.

Η πρώτη μου άσχημη εμπειρία στο διαδίκτυο ήταν στο youtube. Μου άρεζε να πηγαίνω εκεί και να ακούω τα αγαπήμενα μου τραγούδια. Ξαφνικά ανακάλυψα τα σχόλια που υπήρχαν κάτω απο τα βίντεο. Υπήρχαν σχόλια με τα οποία συμφωνούσα αλλά και σχόλια που διαφωνούσα. Άρχισα να διαβάζω κάθε αρνητικό σχόλιο! Δεν μπορούσα να καταλάβω, γιατί αυτοί οι άνθρωποι έγραφαν τέτοια πράγματα για ένα απλό τραγούδι! Ποιό ήταν το πρόβλημά τους; Αποφάσισα να τους ρωτήσω η ίδια. Έτσι έφτιαξα έναν λογαριασμό. Δεν ήταν εύκολο, πρώτη φορά έκανα κάτι τέτοιο. Τελικά έμαθα εύκολα πώς να χειρίζομαι το «κανάλι» μου στο youtube. Πήγαινα λοιπόν και έγραφα απαντήσεις σε αυτούς που έγραφαν άσχημα πράγματα για την μουσική που μου άρεζε. Δεν ήμουν μόνη. Ξαφνικά κατάλαβα πως γινόταν κάτι σαν πόλεμος εκεί. Και έπαιρνα μέρος και εγώ. Χωρίς να καταλάβω το πώς, άρχισα και εγώ να πήγαινω σε άλλα βίντεο και να γράφω αρνητικά σχόλια, έτσι επειδή και οι άλλοι το κάνανε. Έβριζα και βριζόμουν, όπως γίνεται πάντα στο youtube και γενικά στο διαδίκτυο. Στην αρχή είχα σοκαριστεί από τα σχόλια που μου έγραφαν, μου μίλαγαν τόσο άσχημα! Αλλά όλοι έτσι μίλαγαν μεταξύ τους, και έτσι μπήκα και εγώ μέσα στο κόλπο. Είχα πραγματικά αιχμαλωτιστεί. Είχα ξεχάσει τα μαθήματα. Είχα ξεχάσει τις προειδοποιήσεις των γονιών μου. Είχα γίνει ένα μέρος του youtube.

Μετά από κάμποσο καιρό οι γονείς μου κατάλαβαν ότι περνούσα πολλές ώρες στον υπολογιστή. Αποφάσισαν να μου πάρουν τον υπολογιστή. Στην αρχή αντέδρασα και φώναξα! Ήθελα να μπω στο διαδίκτυο, να πάω και να γράψω σε όλους εκεί μέσα. Ήταν η ζωή μου. Όμως καθώς πέρναγαν οι μέρες χωρίς να έχω υπολογιστή, ηρέμησα. Ξαναήρθα στα λογικά μου. Εκείνη την χρονιά, ακόμα και όταν μου έδωσαν τον υπολογιστή πίσω, είχα πια καταλάβει πώς λειτουργεί το youtube και τι άρρωστοι άνθρωποι υπήρχαν εκεί μέσα. Έμπαινα λίγες ώρες στο διαδίκτυο και δεν χρησιμοποιούσα τον λογαριασμό μου. Ήταν ένα μάθημα για μένα, όχι πολύ σκληρό, αλλά αρκετό, για να μην το ξανακάνω. Έτσι πέρασε η πρώτη μου χρονιά στο γυμνάσιο.

Στην δευτέρα γυμνασίου πλέον είχα ακόμα τον υπολογιστή. Περιττό να πω ότι την προηγούμενη χρονιά στο σχολείο δεν είχαμε χρησιμοποιήσει σχεδόν καθόλου τον υπολογιστή.

Όλα ήταν φυσιολογικά. Μέχρι που ήρθε κάποια περίοδος στην ζωή μου όπου είχα κάποια προβλήματα στο σπίτι, όπως όλα τα παιδιά στην εφηβεία, και αυτό με έστρεψε στο διαδίκτυο. Άρχισα μέρα με την μέρα να περνάω όλο και περισσότερη ώρα στο διαδίκτυο. Αυτή την φορά ανακάλυψα καινούργιους χώρους. Όλοι χρησιμοποιούσαν το facebook. Έτσι έφτιαξα και εγώ λογαριασμό στο facebook και πέρναγα εκεί τις ώρες μου μιλώντας με τους φίλους μου. Όσο πέρναγε ο καιρός αποκτούσα όλο και περισσότερους ηλεκτρονικούς φίλους, μέχρι που κάποια στιγμή έγινε το κακό. Έγινε ένα μπέρδεμα, ποτέ δεν κατάλαβα τι ακριβώς είχε γίνει, αλλά ήταν κάτι τρομερό. Τσακώθηκα με τις φίλες μου και τους φίλους μου. Άρχισα να επικοινωνώ με άτομα που δεν ήξερα. Το χειρότερο ήταν ότι οι περισσότεροι δεν ήταν αληθινοί άνθρωποι, δηλαδή είχαν μία ψεύτικη διαδικτυακή ταυτότητα. Και το ήξερα αυτό. Ήταν όλα ένας εθισμός. Πέρναγα ατελείωτες ώρες μπροστά στην οθόνη και το μόνο που σκεφτόμουν ήταν το διαδίκτυο. Ακόμα και στο σχολείο. Όσες ώρες περνούσα μακριά απο τον υπολογιστή μου ήταν σαν να υπέφερα. Ήταν τρομερό. Σχεδόν κοιμόμουν μαζί με το μικρό κόκκινο λάπτοπ μου. Είχα πάθει ξανά το ίδιο που είχε γίνει και πέρυσι. Πάλι οι γονείς μου μού πήραν τον υπολογιστή. Πάλι κατάλαβα το λάθος μου. Τα βρήκα με τους φίλους μου και όλα επανήλθαν πάλι. Όταν οι γονείς μου μού έδωσαν πίσω τον υπολογιστή, δεν τον χρησιμοποιούσα σχεδόν καθόλου. Είπα ξανά στον εαυτό μου ότι δεν θα κάνω άλλο τέτοιο λάθος.

Τρίτη γυμνασίου πια. Βέβαια τον υπολογιστή δεν τον χρησιμοποιούσαμε καθόλου στο σχολείο. Ήξερα και πρόσεχα τώρα πια, δεν θα έκανα ποτέ άλλα λάθη. Όμως ποτέ μη λες ποτέ. Η τέχνη του διαδικτύου και όλα αυτά που μπορούσα να κάνω μέσα σε αυτό με άφηναν κατάπληκτη. Αυτήν την φορά δεν ήμουν μόνη. Με κάποιους φίλους μου αποφασίσαμε να κάνουμε μια πλάκα. Βρήκαμε ένα μέρος στο διαδίκτυο που γνωρίζεις καινούριους ανθρώπους και μιλάς. Ήταν κάτι σαν το facebook αλλά είχε κάποιες διαφορές. Λεγότανε «penpals». Φτιάξαμε εκεί ένα προφίλ με το δικό μου όνομα, χωρίς το επίθετο βέβαια, αλλά με ξένες φωτογραφίες. Κάναμε πλάκα. Θα μιλάγαμε σε ξένους ανθρώπους για την πλάκα μας. Όμως όσο πέρναγε ο καιρός οι φίλοι μου δεν είχαν καιρό να μπαίνουν, επειδή ήταν μεγαλύτεροί μου, και το κράτος δεν τους είχε δώσει υπολογιστές. Γι' αυτό έμπαινα εγώ πιο συχνά. Για πλάκα. Μέχρι που η πλάκα έγινε εφιάλτης.

Μια μέρα γνώρισα έναν τύπο. Ήταν ένα αγόρι 19 χρονών από την Ρωσία. Φαινόταν φυσιολογικός. Είχε πολλές φωτογραφίες απο τον εαυτό του και φαινόταν ότι ήταν αληθινός. Δηλαδή ότι δεν είχε κλέψει τις φωτογραφίες που είχε στο προφίλ του από κάποιους άλλους. Μου είχε πει πως είχε και skype. Το skype είναι κάτι σαν κάμερα που μπορεί να βλέπει ο ένας τον άλλον. Για να βεβαιωθώ ότι ήταν αληθινός, ρώτησα μια κοπέλα που είχε βάλει skype μαζί του. Αυτή μου απάντησε ότι αυτός ήταν αληθινός και τον είχε δει σε κάμερα. Ήμουν λοιπόν σίγουρη πως ήταν ένας άνθρωπος αληθινός και φυσιολογικός. Μιλάγαμε για αρκετές μέρες, στα αγγλικά βέβαια, και εγώ έμπαινα όποτε μπορούσα. Ξαφνικά όμως κάτι άλλαξε.

Άρχισε να μου γράφει ότι του αρέσω. Εγώ το πήρα για αστείο και του έγραψα το ίδιο. Μετά έλεγε ότι με αγαπάει. Όταν το διάβασα, γέλασα. Δεν πίστευα ότι έλεγε αλήθεια. Έτσι και αλλιώς κανείς δεν μπορεί να αγαπήσει κάποιον μέσω του διαδικτύου, σωστά; Όμως τα πράγματα χειροτέρεψαν. Χωρίς να το καταλάβω, βρισκόμουν σε σχέση μαζί του. Έλεγε πως ήμουν η κοπέλα του, πως θα έρθει στην Ελλάδα να με βρεί και ότι με αγαπούσε πολύ. Δεν ήξερα τι να κάνω. Απο την μια πίστευα πως έκανε πλάκα, όπως και εγώ, απο την άλλη τρόμαζα λίγο. Αλλά φαινόταν τόσο φυσιολογικός στην αρχή. Δεν ήταν ένας παιδεραστής γέρος. Αυτό που με έκανε να καταλάβω πως τα πράγματα ήταν σοβαρά ήταν όταν την μέρα που είχα την ονομαστική μου γιορτή μού έστειλε ένα μήνυμα που είχε μια εικόνα όπου ήταν αυτός και είχε γράψει στην αμμουδιά μιας παραλίας «Σε αγαπώ» και το όνομά μου. Όταν το είδα κοκκάλωσα. Ένιωσα απαίσια. Φαινόταν ότι πράγματικά πίστευε αυτά που έλεγε. Είχα τρομάξει πραγματικά. Δεν μπορούσα να καταλάβω πώς είχαν γίνει όλα έτσι!

Άρχισε να μου στέλνει μηνύματα κάθε πέντε λεπτά. Με ρώταγε πού ήμουν και τι έκανα. Φαινόταν πολύ κτητικός. Εγώ είχα αρχίσει πάλι να βρίσκομαι πολλές ώρες στο διαδίκτυο. Και το ήξερα ότι δεν ήταν σωστό, αλλά δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς. Έπρεπε να του λέω πού είμαι και διάφορα πράγματα που με ρώταγε.

Μια μέρα ρώτησε την διεύθυνσή μου και το κινητό μου. Με διάφορες δικαιολογίες κατάφερα να μην του τα δώσω. Κατάλαβα ότι έπρεπε να σταματήσει αυτή η κατάσταση. Αλλά δεν ήξερα πώς να του το πω. Άρχισα να του λέω πως δεν θα έχω χρόνο να μπαίνω καθημερινά, γιατί είχα πολλά μαθήματα στο σχολείο. Αυτός ξαφνικά τρελάθηκε. Μου είπε ότι τον πονάω και τον πληγώνω και διάφορα άλλα. Είχα σοκαριστεί, φοβόμουν μην κάνει κάτι κακό στον εαυτό του, αν του πω πως δεν θέλω να μιλάμε άλλο. Ήμουν αναγκασμένη να του μιλάω. Αυτός μου έλεγε συνέχεια ότι το καλοκαίρι θα έρθει στην Ελλάδα. Δεν άντεχα άλλο. Αλλά πιο πολύ τρόμαξα, όταν μου έστειλε ένα μήνυμα που έγραφε «Έχω δυο δικούς μου ανθρώπους στην Αθήνα. Σε παρακολουθώ». Τρόμαξα και πανικοβλήθηκα. Δεν ήξερα τι να κάνω. Τελικά αποφάσισα με έναν ειδικο τρόπο να ρωτήσω κάποιον μεγαλύτερό μου να με συμβουλέψει. Τελικά κατάλαβα τι ακριβώς γινόταν. Αυτός ο τύπος δεν ήταν ένα απλό καημένο παιδί που με είχε ερωτευτεί και εγώ έφταιγα για όλα. Ήταν ένας ψυχοπαθής, ένας ψυχαναγκαστικός εικοσάρης, που ήθελε να μου δημιουργήσει τύψεις και να με κάνει να τον αγαπήσω. Ήταν σαν κυνηγός. Έπρεπε να τον σταματήσω. Μου έστελνε τόσα πολλά μηνύματα ότι με αγαπούσε, που ξαφνικά μίσησα αυτήν την λέξη. Έγραφε πόσο του άρεζε το όνομά μου. Μίσησα και το όνομά μου. Έπρεπε να κάνω κάτι. Και έκανα. Του έγραψα να μη μου ξαναστείλει μήνυμα, αλλιώς θα τον μπλοκάρω και θα τον αναφέρω. Αυτός τρελάθηκε, μου έγραφε χιλιάδες μηνύματα ότι τον πλήγωνα και ότι θα έκανε τα πάντα, για να έρθει στην Ελλάδα. Τελικά τον μπλόκαρα, αλλά αυτός έφτιαξε και άλλα προφίλ και μου έστελνε μηνύματα, μέχρι που έσβησα το δικό μου.

Ήταν μια απο τις πιο τρομαχτικές εμπειρίες της ζωής μου. Και τώρα κατάλαβα πως δεν έφταιγα εγώ. Ήμουν και είμαι ένα παιδί, μια έφηβη, πώς να ξέρω τι να κάνω, όταν μου δίνουν έναν υπολογιστή; Κατα την γνώμη μου, το ελληνικό κράτος μπορεί να έχει κάνει πολλά λάθη στην εκπαίδευση, αλλά το μεγαλύτερο ήταν να μου δώσουν δωρεάν έναν υπολογιστή, τον οποίο θα χρησιμοποιούσαμε για μαθήματα. Ποτέ όμως δεν χρησιμοποιήσαμε τον υπολογιστή στο σχολείο. Ήμουν μικρή, δεν ήξερα πόσοι τρελοί και διεστραμμένοι άνθρωποι υπάρχουν στο διαδίκτυο. Έπεσα μέσα στους καρχαρίες. Αλλά τι να έκανα; Είχα έναν υπολογιστή! Δεν ήταν δικό μου το φταίξιμο!

Τώρα πια, αν και είμαι τρίτη γυμνασίου, μετά από αυτήν την εμπειρία έχω πια γίνει πιο δυνατή και έχω μάθει πιο πολλά. Αλλά τα έμαθα με άσχημο τρόπο. Χαράμισα τόσες ώρες απο την ζωή μου, απο την χαρά μου, για τον υπολογιστή.

Ρώτησα και τους συμμαθητές μου, πώς τα πήγαιναν με το διαδίκτυο. Τελικά δεν ήμουν η μόνη. Και άλλοι φίλοι μου είχαν πάθει παρόμοια πράγματα. Αλλά πιστεύω ότι η τελευταία μου εμπειρία ήταν μοναδική. Εύχομαι πράγματικά να μη συμβεί αυτό σε κανένα. Είναι τρομαχτικό να νιώθεις ότι κάποιος σε κυνηγάει όλη την ώρα.

Και όλα αυτά εξαιτίας του υπολογιστή που μου έδωσε το ελληνικό κράτος. Δεν έχω κάτι άλλο να πω. Αυτό είναι πραγματικά το διαδίκτυο.

Μία μαθήτρια της Γ΄ Γυμνασίου


(Δημοσιεύτηκε στο logokritis.blogspot.com)

Γράμμα ενός μαθητή στο υπουργείο παιδείας και στην Ένωση Ελλήνων Φυσικών

Αγαπητοί κύριοι είμαι ένας μαθητής που έχω λύσει το επίμαχο θέμα Γ4.

Εξ αιτίας αυτού δεν πρόλαβα να ασχοληθώ με το τελευταίο Δ4 θέμα, ένα θέμα που μετέπειτα το έλυσα και μου στοιχίζει μια σημαντική απώλεια βαθμών. Από εμένα ποιος θα ζητήσει συγγνώμη; Το δικό μου δίκιο ποιος θα μου το αποδώσει; Σας βλέπω να μιλάτε ειρωνικά όταν λέτε ότι τα θέματα είναι για ταλέντα φυσικής. Τότε προτείνετε να διαγωνιζόμαστε στην πατριδογνωσία, ίσως και στα καλλιτεχνικά αντί για τη φυσική. Μήπως στα ίδια θέματα δεν διαγωνιζόμαστε όλοι; Η ίδια εκφώνηση δεν είναι για όλους;

Δεν είστε σοβαροί κύριοι, και το λέω με μεγάλο πόνο γιατί είσαστε οι δάσκαλοί μου. Aυτοί που πρώτα θα έπρεπε να σκέφτονται το πόνο και την απογοήτευση μιας παιδικής ψυχής, όταν έτσι απλά με μια παγωμένη ανακοίνωση καταρρίπτεται την αξία κάποιων που ξεχώρισαν με την αξία και την γνώση τους, μόνο και μόνο για να είσαστε αρεστοί στη συντεχνία σας. Δώστε μου μια απάντηση κύριοι. Ύστερα από αυτό που προτείνετε να γίνει θεωρείτε ότι οι εξετάσεις είναι δίκαιες; Όχι κύριοι. Και αυτό που πραγματικά επιθυμώ είναι να φύγω από αυτή τη χώρα και να μην σας ξαναδώ ποτέ μου. Να μη μου θυμίζει κανείς ότι υπήρξατε δάσκαλοί μου. Και αυτό ειλικρινά προτίθεμαι να κάνω. Τους μόνους που σκέφτομαι είναι οι γονείς μου. Σε αυτούς τι θα απαντήσετε κύριοι; Συγγνώμη δεν δέχομαι, γιατί έτσι απλά δεν μπορείτε να δηλητηριάζετε ανθρώπινες ψυχές. Εγώ μόνο αυτό θα σας πω. ΣΑΣ ΣΙΧΑΙΝΟΜΑΙ. Και το λέω μέσα από την ψυχή μου.

parapolitikaargolida.gr


Αναρτήθηκε στις 5/26/2012 07:55:00 μμ



Σχόλιο του ιστολογίου. Συμφωνώ και συμπάσχω με τον συντάκτη του παραπάνω γράμματος (το κείμενο το πήρα από το tro-ma-ktiko.blogspot.com). Πικρές αλήθειες τα όσα λέει, είναι όμως αλήθειες. Δεν μπορεί να έρχεται η καρα-επιτροπή εξετάσεων και να λέει κατόπιν εορτής ότι καταργείται ενα απο τα δοθέντα θέματα. Τότε όσοι έλυσαν ή επιχείρησαν έστω να λύσουν το επίμαχο θέμα σπαταλώντας πολύτιμο χρόνο και κατόπιν δεν τους έφτασε η ώρα για να λύσουν τα υπόλοιπα δεν αδικούνται; Δεν τους τσαλακώνει το σύστημα; Δεν καταστρέφει τα όνειρά τους, τις ψυχές τους; Δεν απαξιώνει τους αγώνες τους και τις προσπάθειές τους; Μία μόνο λύση μπορεί να γίνει αποδεκτή: να ακυρωθεί τελείως το συγκεκριμένο διαγώνισμα και να επαναληφθή η εξέταση του μαθήματος της Φυσικής σε άλλη ημέρα. Αυτό πρέπει να το απαιτήσουν άμεσα εκπαιδευτικοί, γονείς και μαθητές. Sakis Salos

Κάποτε σε μιά χώρα μακρινή...

Συμφωνώ οτι πολλές φορές εκτός από την επίσημη ιστορία υπάρχει και μια άλλη άποψη, που μπορεί να είναι η πραγματική ιστορία. Αυτό το φαινόμενο υπάρχει από την αρχαιότητα. Όμως το να μπορείς να ψάξεις τις πηγές, για να διασταυρώσεις τι λένε και να βγάλεις την αλήθεια, δεν ειναι εύκολη δουλειά, που μπορεί να την κάνει ο καθένας. Χρειαζονται πολλά εφόδια. Για παράδειγμα θα πρέπει να καταλαβαίνεις την γλώσσα των πηγών. Αμα δεν ξέρεις ελληνικά και καταλαβαινεις μονο τα αγγλικα, πώς θα εξετάσεις τις πηγές σε ελληνική γλώσσα; 

Για να μην πω και το άλλο. 

Κάποτε, πολύ παλιά, σε προϊστορικά χρόνια, τότε που ο κόσμος είχε μεγάλη καθυστέρηση και η επιστήμη δεν είχε κάνει μεγάλες προόδους, γύρω στο 2000 και κάτι θαρώ, σε μία μακρινή και βάρβαρη χώρα, που το όνομά της άρχιζε από Ελλα... και τελείωνε σε ...διστάν, υπήρχε μία καθηγήτρια πανεπιστημίου, δε θυμάμαι το όνομά της, αλλά θύμιζε, ρε... (φίλε) μου, κάποια λαϊκή αθυρόστομη έκφραση, η οποία κυρία είχε την έδρα της ιστορίας, όχι της αρχαίας, αλλα της νεώτερης ελληνικής. Όμως αυτή η καθηγήτρια ρε... (φίλε) μου, αν και Ελληνίδα(;;;), δεν καταλάβαινε τα παλια ελληνικά. Δεν εννοώ τα αρχαια ελληνικά, εννοώ ότι δεν καταλάβαινε την καθαρεύουσα, δεν καταλάβαινε την ιστορία του Σπυρίδωνος Τρικούπη, δεν καταλάβαινε Παπαδιαμάντη, δεν καταλάβαινε ούτε ακόμη τα απομνημονεύματα του Μακρυγιάννη και του Κολοκοτρώνη. Γι' αυτό και ζήταγε από τους φοιτητές της στις εργασίες που έκαναν στο μάθημά της, να μεταφράζουν τα κείμενα της καθαρεύουσας και του Κολοκοτρώνη από τα ελληνικά στα ελληνικά!!!!!! από τα "παλιά" ελληνικά στη δημοτική. Για να τα καταλαβαίνουν, λέει, και οι σύγχρονοι Έλληνες!!! 

Αυτη η κυρία πώς θα έχουμε απαίτηση να ξέρει ιστορία, να ψάχνει τις πηγές και να βρίσκει την αλήθεια; Πώς θάχουμε την απαίτηση να γράψη σχολικό εγχειρίδιο νεοελληνικής ιστορίας και νάναι σωστό; 

Τέτοια πράγματα γίνονταν εκείνα τα προϊστορικά χρόνια σ' εκείνη την μακρινή χώρα. Ευτυχώς που σήμερα προοδέψαμε!

(Βλέπε και εδώ)

Ανιστόρητοι οικονομικοί αναλυτές

Στο news247 δημοσιεύτηκε άρθρο του Ανδρέα Κούτρα με τίτλο «Drachma ante Portas: Η έξοδος ή μη από το Ευρώ θα γίνει στην Φρανκφούρτη και όχι στο Βερολίνο».  Άρχισα να διαβάζω το άρθρο με ενδιαφέρον, όταν ξαφνικά «σκόνταψα» στην εξής φράση: «Να υπενθυμίσω πως το προεπαναστατικό δάνειο του 1825 διακανονίστηκε τελικώς το 1930»!  (σημείωση· έχω κρατήσει ηλεκτρονικά αντίγραφα σε εικόνες του κειμένου για την περίπτωση που θα διορθωθεί εκ των υστέρων).

Δεν μπόρεσα να συνεχίσω παρακάτω.  Πήγα μόνο στο τέλος του κειμένου να δω ποιός ήταν ο άγνωστος για μένα συντάκτης.  «Ο Ανδρέας Κούτρας εργάζεται στο Λονδίνο ως αναλυτής του Ευρωπαϊκού χρέους και τραπεζικών προϊόντων στην ITC Markets. Ως φυσικός ειδικεύεται στην Γενική θεωρία της Σχετικότητας και την Κοσμολογία».   Απογοήτευση!

Δεν ξέρω πότε διακανονίστηκε τελικώς το δάνειο του 1825, κι ούτε με ενδιαφέρει να μάθω.  Ξέρω όμως ότι η Ελληνική Επανάσταση έγινε το 1821 και ότι στις 20 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους η Α΄ Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου διεκήρυξε επισήμως, ενώπιον θεού και ανθρώπων, την ανεξαρτησία της Ελλάδας.  Το 1821 λοιπόν και όχι το 1826 ή δεν ξέρω πότε νομίζει ο συντάκτης του προαναφερθέντος άρθρου έγινε και η επανάσταση και η ανεξαρτησία της χώρας.   Επομένως το δάνειο του 1825 δεν ήταν προεπαναστατικό, ούτε φυσικά είναι δυνατόν ένα κράτος να λάβη διεθνές δάνειο, προτού γίνη κράτος!

Μπροστά σε μία τέτοια χοντρή βλακεία, μπροστά σε μία τέτοια εξοργιστική άγνοια της ιστορίας, που δεν επιτρέπεται ούτε στα Ελληνόπουλα του δημοτικού, μπροστά σε μία τέτοια αισχρή παραποίηση των ιστορικών δεδομένων, θέλω μόνο να πω το εξής:

Κύριοι οικονομικοί αναλυτές, όποιοι κι αν είστε και όπου και αν βοσκάτε!

Είστε ανιστόρητοι, απάτριδες και γελοίοι.  Οικονομικές αναλύσεις από ανθρώπους σαν εσάς, που δεν έχουν ούτε τις βασικές γνώσεις του δημοτικού, δεν τις χρειαζόμαστε, δεν τις θέλουμε, δεν τις λαμβάνουμε υπόψη, δεν μας χρησιμεύουν ούτε για μπακαλόχαρτα. Καλύτερα λοιπόν να μασάτε παρά να μιλάτε!

Sakis Salos

Κυβερνητικές αποφάσεις με βάση καταργημένες διοικητικές δομές!

Τελικά έχουν καταργηθεί οι νομοί της Ελλάδας ή όχι; Έχουν καταργηθεί μόνο οι νομαρχίες, αλλα συνεχίζουν να υπάρχουν οι νομοί; Και αν ναι, πώς είναι δυνατόν να γίνεται κάτι τέτοιο; Έχω μπερδευτεί τελείως!

Διαβάζω σε σχετικό ρεπορτάζ του news247 ότι η εγκύκλιος του Υπουργείου Εσωτερικών σχετικά με τη διαδικασία των εκλογών της 17ης Ιουνίου αναφερει πως «το Πρωτοδικείο Νεαπόλεως του νομού Λασιθίου (είναι υπεύθυνο) για την εκλογική περιφέρεια του νομού αυτού. Το Πρωτοδικείο που εδρεύει στην έδρα κάθε νομού, για την εκλογική περιφέρεια του οικείου νομού. Οι αποφάσεις ανακήρυξης των υποψηφίων από τα πρωτοδικεία και των συνδυασμών από τον Άρειο Πάγο, κοινοποιούνται αμέσως στους οικείους αντιπεριφερειάρχες της περιφερειακής ενότητας της έδρας του νομού».

Δηλαδή οι νομοί έχουν καταργηθεί σαν διοικητικές μονάδες, αλλά συνεχίζουν να υπάρχουν σαν εκολογικές περιφέρειες; Και υπάρχουν επίσης και σαν περιφερειακές ενότητες; Οι εκλογικές περιφέρειες και οι περιφερειακές ενότητες δεν είναι διοικητικές μονάδες; Και ο πρώην νομάρχης λέγεται τώρα αντιπεριφερειάρχης;  Και τότε τι σόι κατάργηση ήταν αυτή; Απλώς αλλαγή ονομάτων;

Κομφούζιο!

Sakis Salos

Εκλογική φρενίτιδα!

Εκλογική φρενίτιδα!

Το Σύνταγμα του Κράτους στο Άρθρο 53 ορίζει· «1. Oι βουλευτές εκλέγονται για τέσσερα συνεχή έτη που αρχίζουν από την ημέρα των γενικών εκλογών. Mόλις λήξει η βουλευτική περίοδος, με προεδρικό διάταγμα, που προσυ­πογρά­φεται από το Yπουργικό Συμβούλιο, διατάσσεται η διενέργεια γενικών βουλευτικών εκλογών...»  Επομένως βουλευτικές εκλογές κανονικά πρέπει να διεξάγονται κάθε τέσσερα χρόνια. Άρα από τη μεταπολίτευση (πρώτες εκλογές 1974) έως σήμερα θα έπρεπε να ειχαν γινει μονο 10 βουλευτικές εκλογες, 1974, 1978, 1982, 1986, 1990, 1994, 1998, 2002, 2006, 2010.  Οι επόμενες εκλογές θα γίνονταν το 2014 και όχι φέτος!

Αυτα βέβαια θα ίσχυαν αν υπήρχε ομαλή πολιτική πορεία στη χώρα μας. Όμως με διαφορα νομικά παραθυράκια και με βαση αλλες διατάξεις του συντάγματος τελικά στην Ελλάδα προκηρύσσονται εκλογές πολύ συχνότερα.  Έτσι από το 1974 μέχρι σήμερα στήθηκαν κάλπες για το κοινοβούλιο τις εξής φορές· Νοέμβριος 1974, Δεκέμβριος 1974 (δημοψήφισμα), 1975, 1977, 1981, 1985, Ιούνιος 1989, Νοέμβριος 1989, 1990, 1993, 1996, 2000, 2004, 2007, 2009, Μάιος 2012.  Σύνολο 16 φορές!  Οι επερχόμενες εκλογές του Ιουνίου 2012 θα είναι η 16η εκλογικη αναμετρηση μετά την μεταπολίτευση και η 17η φορά που θα στηθούν κάλπες για την κοινοβουλευτική πορεία της χώρας!

Έχουμε λοιπόν 17 βουλευτικές εκλογές σε ένα διάστημα 38 ετών που θα έπρεπε να είχαν γίνει μόνο 10! Στο ίδιο διάστημα ας συνυπο­λογίσουμε και τις 10 εκλογικες αναμετρήσεις της τοπικής αυτοδιοι­κήσεως (δημοτικές, νομαρχιακές κ.λπ.)· 1975, 1978, 1982, 1986, 1990, 1994, 1998, 2002, 2006, 2010, οι οποίες είναι πάντοτε διπλές (σε δύο συνεχόμενες κυριακές), άρα 10 Χ 2 = 20 φορές ο λαός στις κάλπες. Τέλος ας θυμηθούμε και τις 7 ευρωπαϊκές εκλογές 1981, 1984, 1989, 1994, 1999, 2004 και 2009 (αυτές του 1981 και του 1989 συνέπεσαν με τις βουλευτικές). 

Πίνακας που δείχνει πόσες φορές ο λαός πήγε στην κάλπη

από το 1974 μέχρι σήμερα.

1) 17 Νοεμβρίου 1974, πρώτες βουλευτικές εκλογές της μεταπολίτευσης.

2) 8 Δεκεμβρίου 1974, δημοψήφισμα για την μορφή του πολιτεύματος.

3) 20 Απριλίου 1975, επαναληπτικές και αναπληρωματικές βουλευτικές εκλογές, μόλις 5 μήνες μετά τις πρώτες! (συνήθως συνυπολογίζονται μαζί με τις εκλογές του 1974).

4) Οκτώβριος 1975, δημοτικές και κοινοτικές εκλογές.

5) 20 Νοεμβρίου 1977, πρόωρες βουλευτικές εκλογές μόλις 3 χρόνια μετά τις πρώτες εκλογές και 2μισι χρόνια μετά τις επαναληπτικές!  Κανονικά θα διενεργούνταν τον Νοέμβριο του 1978.

6) Οκτώβριος 1978, δημοτικές και κοινοτικές εκλογές.

7) 18 Οκτωβρίου 1981, βουλευτικές εκλογές (ταυτόχρονα και ευρωπαϊκές).

8) Οκτώβριος 1982, δημοτικές και κοινοτικές εκλογές.

9) 17 Ιουνίου 1984, ευρωπαϊκές εκλογές.

10) 2 Ιουνίου 1985, βουλευτικές εκλογές.

11) Οκτώβριος 1986, δημοτικές και κοινοτικές εκλογές.

12) 18 Ιουνίου 1989, βουλευτικές εκλογές (ταυτόχρονα και ευρωπαϊκές).  από εδώ αρχίζει ένα εκλογικό θρίλερ που διαρκεί μέχρι σήμερα!

13) 5 Νοεμβρίου 1989, πρόωρες βουλευτικές εκλογές εντός πενταμήνου.

14) 8 Απριλίου 1990, επίσης πρόωρες βουλευτικές εκλογές.

15) Οκτώβριος 1990, δημοτικές και κοινοτικές εκλογές.

16) 10 Οκτωβρίου 1993, πάλι πρόωρες βουλευτικές εκλογές (3μισι χρόνια).

17) 12 Ιουνίου 1994, ευρωπαϊκές εκλογές.

18) 16 και 23 Οκτωβρίου 1994, αυτοδιοικητικές εκλογές (νομαρχιακές, δημοτικές και κοινοτικές).

19) 22 Σεπτεμβρίου 1996, πρόωρες βουλευτικές εκλογές εντός τριετίας.

20) 11 και 18 Οκτωβρίου 1998, αυτοδιοικητικές εκλογές.

21) 13 Ιουνίου 1999, ευρωπαϊκές εκλογές.

22) 9 Απριλίου 2000, βουλευτικές εκλογές σχεδόν 6 μήνες νωρίτερα.

23) 13 και 20 Οκτωβρίου 2002 αυτοδιοικητικές εκλογές.

24) 7 Μαρτίου 2004, βουλευτικές εκλογές.

25) 13 Ιουνίου 2004, ευρωπαϊκές εκλογές.

26) 15 και 22 Οκτωβρίου 2006, αυτοδιοικητικές εκλογές.

27) 16 Σεπτεμβρίου 2007, βουλευτικές εκλογές σχεδόν 6 μήνες νωρίτερα.

28) 7 Ιουνίου 2009, ευρωπαϊκές εκλογές.

29) 4 Οκτωβρίου 2009, πρόωρες βουλευτικές εκλογές μετά 2 χρόνια.

30) 7 και 14 Νοεμβρίου 2010, αυτοδιοικητικές εκλογές.

31) 6 Μαΐου 2012, πρόωρες βουλευτικές εκλογές μετά 2μισι χρόνια.

32) Οι επερχόμενες επαναληπτικές βουλευτικές εκλογές της 17ης Ιουνίου 2012.

Σ’ αυτές τις 32 κάλπες πρεπει να προσθέσουμε και τον β΄ γύρο των 10 αυτοδιοικητικών εκλογών, άρα γενικό σύνολο 42 φορες στην κάλπη μέσα σε 38 χρόνια! Δηλαδή αντιστοιχεί μία εκλογική αναμέτρηση καθε 11 μήνες! Ενώ σ’ αυτό το διάστημα έπρεπε να είχαν γίνει 20 εκλογες (10 βουλευτικές και 10 τοπικής αυτοδιοικήσεως), έχουν γίνει 42, υπερδιπλά­σιες! Λες και οι πολιτικοί είναι τίποτε αργόσχολοι χαραμοφάηδες και για να βρίσκονται σε δουλειά, για να φαίνεται ότι εργάζονται, δεν κάνουν τίποτε άλλο απο το να σκαρφίζονται νέες εκλογές.  Ένας ολόκληρος λαός εθισμένος... στις κάλπες. Ένα έθνος διακατεχόμενο από ...εκλογική υστερία. Η πολιτική ζωή των Ελλήνων ένα συνεχές εκλογικό θρίλερ! 

Από τις 17 βουλευτικές εκλογές της χώρας μόνον 4 έγιναν στην συμπλήρωση της τετραετίας (1981, 1985, 1989, και 2004)· όλες οι άλλες ήσαντε πρόωρες! Επίσης θα μπορού­σαν να ειχαν αποφευ­χθεί κάποιες πολλαπλες προσφυγές στις κάλπες μέσα στον ίδιο χρόνο, αν φρόντι­ζαν οι ευρωπαϊκές εκλογές να συμπί­πτουν με τις εθνικές (βουλευτικές ή αυτοδιοικητικές), όπως έγινε το 1981 και το 1989.  Για παράδειγμα, αν οι πρόωρες βουλευτικές εκλογές του 2000 διεξά­γονταν λίγο αργότερα (Ιούνιο ή Ιούλιο), άνετα θα μπορούσαν οι βουλευτικες του 2004 να διαξαχθούν ταυτόχρονα με τις ευρωπαϊκές του ίδιου χρόνου, και όχι να υποχρεωθούν οι πολίτες ύστερα από 3 μήνες να ξαναψηφίσουν, εν μέσω προετοιμασιών των ολυμπιακών αγώνων.  Ομοίως οι ευρωπαϊκές εκλογές του 1994 θα μπορούσαν ίσως να διεξαχθούν ταυτόχρονα με τις νομαρχιακές και δημοτικές του ίδιου χρόνου, ενώ ποτέ δεν κατάλαβα γιατί το 2009 αφού έτσι κι αλλιώς θα προκηρύσσονταν πρόωρες εκλογές να μη γίνονταν μαζί με τις ευρωπαϊκες στις 7 Ιουνίου, αλλά διεξήχθησαν μετά το καλοκαίρι στις 4 Οκτωβρίου;  Ειναι σαφές ότι όσοι σχεδιάζουν ή προκαλούν αυτές τις πρόωρες εκλογές έχουν πολιτική μυωπία και βλέπουν μόνο το συμφέρον τους στο παρόν και δεν μπορούν ή δεν τους ενδιαφέρει να δούν λίγο παραπέρα, νά κάνουν έναν υπολογισμό για τα αμέσως επόμενα χρόνια.

Εντύπωση προξενεί το γεγονός ότι στην νέα (Γ΄) περί­οδο του δημοκρατικού μας πολιτεύματος απουσι­άζει η διενέργεια δημοψηφισμάτων! (αν και προβλέπονται από το άρθρο 44 του συντάγματος).  Μετά το δημοψήφισμα του Δεκεμβρίου του 1974 για την μορφή του πολιτεύματος δεν ξανάγινε άλλο δημοψήφισμα.  Ο «κυρίαρχος» λαός δεν κλήθηκε άλλη φορά να εκφράσει την γνώμη του, να νομιμοποιήσει ή όχι τις επιλογές των πολιτικών ανδρών.  Φαίνεται ότι για κάποιους δημοκρατία σημαίνει να εγκλωβίζουν τον λαό στην κομματική λογική, στην «στάνη».  Και όσο δεν γίνονται δημοψηφίσματα τόσο συχνότερα έχουμε εκλογικές αναμετρήσεις, ενω το δημοψήφισμα θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί, για να αποφύγουμε τις συχνές βουλευτικές εκλογές, θα κόστιζε λιγότερο, και ο λαός θα εκφραζόταν πιο ελεύθερα και χωρις κομματικους δεσμους. Το δημοψήφισμα θα μπορούσε να ειναι ενα βήμα πιο κοντά στην αμεση και συμμετοχική δημοκρατία, την στιγμή που η κομματοκρατία έχει καταν­τήσει το αντίθετό της.

Από το 1989 αρχίζει ενα εκλογικό θρίλερ που ουσιαστικά δεν έχει τελειώσει ακόμη.  Το διάστημα 1989-1990, μέσα σ’ ένα χρόνο και δυο μήνες, γίνονται 4 απανωτές εκλογικές αναμετρήσεις!  Εκείνο το διάστημα ήταν μία πολιτική κρίση για την χώρα, αλλά απο τότε μέχρι σήμερα καμμία βουλή δεν συμπλήρωσε την προβλεπόμενη από το σύνταγμα τετραετή θητεία με εξαίρεση την περίοδο 2000-2004.  Αρα η τότε κρίση δεν ξεπεράστηκε και συνεχίζεται μέχρι τώρα.

Η συχνή και πρόωρη προσφυγή στις κάλπες εκ μέρους των κομμάτων και πολιτικών αρχηγών, κάποτε με αστείες ή και ανύπαρκτες δικαιο­λογίες, είναι ασφαλώς απογοητευ­τικό φαινόμενο.  Δείχνει έλλειψη ικανοτήτων εκ μέρους των πολι­τικών. Αδυναμία να κυβερνήσουν. Δεν ξέρουν τι σημαίνει ηγεσία και κυβέρνηση.  Αγνοούν τις πραγματικες δυσκολίες που αντιμετωπίζει η χώρα, και όταν έρχονται σε επαφή με την αλήθεια, τρομάζουν και φεύγουν, ή μένουν, κάνουν λάθη και καταστρέφουν τον τόπο. Πάντως ο λαός αντιλαμβάνεται ότι δεν υπάρχουν πλέον πολιτικές μορφές που να εμπνέουν εμπιστοσύνη γι᾿ αυτές τις θέσεις. Το πολιτικό αδιέξοδο πολιτικών και ψηφοφόρων είναι κάτι παραπάνω από εμφανές.

Δεν μπορώ να γνωρίζω βέβαια ποια σκοτεινά σχέδια μάς επιβάλλουν τις συχνές και πρόωρες εκλογές. Ενδεχομένως να υπάρχουν και άλλοι λόγοι, εσωκομματικοί ή άλλων συμφερόντων, που οδηγούν τους πολιτικούς «μας» στις πρόωρες εκλογές. Η παρατεταμένη ακυβερ­νησία, το δυσβάστακτο οικονομικό κόστος της συχνής προσφυγής στις κάλπες, η έλλειψη πολιτικής και κυβερνητικής σταθερότητας στην χώρα, διάφορα οικονομικά συμφέροντα (εμπόριο χαρτιού, διαφη­μιστές, ναυτιλία, ενεργειακή κρίση, διεθνή οικονομικά τράστ, δανειακές οφειλές κ.λπ.), θέματα εξωτερικής πολιτικής, και άλλες παράμετροι, θα πρέπει ασφαλώς να συνεκτιμηθούν.  Το διαισθάνομαι όμως ότι δεν είναι τυχαίο, κάτι τρέχει μ’ αυτήν την ιστορία, κάποια συμφέροντα θίγονται και κάποια άλλα ωφελούνται.

Έχει γίνει βεβαίως αντιληπτό ότι αυτή η ιστορία δεν μπορεί να συνεχιστεί επ’ άπειρον και ότι οι Έλληνες ψηφοφόροι δεν πρόκειται να είναι αιωνίως πρόβα­τα που θα τα σέρνουν στις στάνες των κομμά­των. Οι πολλές και συχνές εκλογές πρέπει να σταματήσουν, διότι η χώρα απλά δεν αντέχει άλλο.  Το πρώτο βήμα έχει γίνει ήδη με νόμο του κράτους που προβλέπει ότι οι επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές θα διεξαχθούν λίγο νωρίτερα το 2013 αντί το 2014, αλλα απο εκείνη την χρονια (2013) θα γίνονται κάθε 5 χρόνια, μήνα Ιούνιο, μαζί με τις Ευρωεκλογές.  Πολύ σωστή απόφαση και ελπίζω να μην την αλλάξει οποιαδήποτε επόμενη κυβέρνηση, ακόμη και αν έρθει (υποθετικά) κάποια στιγμή που δεν θα είμαστε στην Ευρωπαϊκή Ένωση.  Δεν υπάρχει κανένας λόγος να γίνονται συχνότερα οι αυτοδιοικητικές εκλογές. (Πάντως ας μη το ξεχνάμε ότι του χρόνου τον Ιούνιο υποχρεωτικά θα έχουμε πάλι εκλογές, και διπλές μάλιστα, αυτοδιοικητικές και ευρωπαϊκές).

Τι άλλο μπορούμε να κάνουμε; Θα πρέπει επιτέλους να αντιληφθεί ο πολιτικός κόσμος ότι ήρθε η ώρα να γίνουν σοβαρές και σημαντικές αλλαγές στα πολιτικά πράγματα.  Πρώτα απ’ όλα θα πρέπει να μειωθούν οι βουλευτές μας στο κοινοβού­λιο. Ολόκληρος Καναδάς με πληθυσμό 35 εκατομμύρια ανθρώπους έχει μόνο 413 βουλευτές, γιατί λοιπόν στην Ελλάδα με πληθυσμό κάτω από το 1/3 του Καναδά δεν αρκεί ενα κοινοβούλιο 200 εδρών (το μισό του Καναδά) αντί 300;  Άλλα μέτρα συγκρίσεως· Ελβετία (8 εκατομμύρια πληθυσμός) με 200 βουλευτές, Ισραήλ (7,5 εκατομμύρια πληθ.) με 120 έδρες, Πορτογαλία (10 εκατομ­μύρια) με 230 έδρες, Αυστρία (8,5 εκατομμύρια) με 183 έδρες, Λευκορρωσία (10 εκατομμύρια πληθυσμός) με 110 βουλευτές.  Βέβαια για να μειωθεί ο αριθμός των Ελλήνων βουλευτών πρέπει να γίνει και κάτι ακόμη.  Πρέπει να πάψει η κυβέρνηση να αποτελείται απο εν ενεργεία βουλευτές.  Δεν μπορεί τα μέλη της κυβερνήσεως, που ασκούν την εκτελεστική λειτουργία, να μετέχουν και στην βουλή που ειναι νομοθετικο σώμα.  Τότε δεν τηρείται η διάκριση των τριών λειτουργιών ή εξουσιών (νομοθετικής, εκτελεστικής, δικαστικής), που ειναι απαραίτητη προϋπόθεση για τη σωστή λειτουργία του πολιτεύματος.

Και αν γίνουν αυτά, τελειώσαμε; Μπήκαμε στον σωστό δρόμο, λύσαμε τα πολιτικά μας προβλήματα και μπορούμε να είμαστε αμέριμνοι και απαθείς; Όχι βέβαια. Εφόσον ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας (ΠτΔ) εκλέγεται κάθε 5 χρόνια, και εφόσον από το 2013 και εξής θα εκλέγονται και οι «άρχοντες» (τρομάρα τους!) της τοπικής αυτοδιοι­κήσεως ανα πενταετία, νομίζω ότι είναι πολύ φυσικό το ίδιο να γίνει και για τους βουλευτές. Να αυξηθεί η κοινοβουλευτική θητεία στα 5 χρόνια. Ίσως και του Προέδρου της Δημοκρατίας να αυξηθή η θητεία στα 6 ή 7 χρόνια.  Αφου έτσι κι αλλιώς ο ΠτΔ δεν κάνει που δεν κάνει τίποτε, παίρνει δε και ενα μισθό από την φτωχή Ελλάδα μεγαλύτερο από τον μισθό του Προέδρου των ΗΠΑ, που ειναι το πλουσιότερο και δυνατότερο κράτος σήμερα, και ο πρόεδρός του κυβερνάει πραγματικά και δουλεύει σκληρά, γιατί κάθε τρεις και λίγο εμείς να έχουμε νέο πρόεδρο; Και γιατί να έχουμε πολλούς συνταξιούχους προέδρους της Δημοκρατίας; Γιατί να μην επιτρέπεται κάποιος να γίνη και 3η και 4η φορά και όσες φορές τυχόν εκλεγή πρόεδρος της Δημοκρατίας; Για να έχουμε εμείς, ένα αδύνατο οικονομικά κράτος, υπό απειλούμενη πτώχευση, 10 συνταξιούχους Προέδρους τΔ; (σήμερα εκτός από τον εν ενεργεία ΠτΔ έχουμε εν ζωη δύο συνταξιούχους πρώην ΠτΔ).

Και στα οικονομικά βέβαια των βουλευτών και των μελών της Κυβέρνησης πρέπει να γίνουν αλλαγές, δραστικές περικοπές και άγριες.  Και όσοι θέλουν από δω και στο εξής να εκλέγονται είτε βουλευτές και μέλη της Κυβέρνησης είτε δήμαρχοι και νομάρχες και περιφερειάρχες να υπογράφουν με τον λαό ένα δικό τους μνημόνιο λιτότητας, δεσμευτικό γι’ αυτούς τους ίδιους, που θα λέει ότι αν δεν δουλεύουν σωστά, υπεύθυνα, σοβαρά και με οικονομία, δεν θα παίρνουν τον μισθό τους, σαν τιμωρία!

Δεν είμαστε ανεγκέφαλοι πολίτες ούτε Ευρωπαίοι Β΄ κατηγορίας!  Δεν πρέπει να επιτρέπουμε από δω και στο εξής στα κόμματα και στις πολιτικές παρατάξεις να μας εκμεταλλεύονται εκλογικά, το αντίθετο πρέπει να γίνεται. Με νομοθετική ρύθμιση να μην επιτρέπεται στους βουλευτές και σε όλους τους πολιτικούς να αμφισβητούν και να απορρί­πτουν την λαϊκή ετυμηγορία.  Να υποχρεωθούν τα κοπρόσκυλα να σέβονται το αποτέλεσμα της κάλπης.  Και να είναι υποχρεωμένοι να συνεργαστούν και να κάνουν κυβερνήσεις συνεργασίας.  Αμα διαχωριστεί η ιδιότητα του βουλευτή από αυτην του μέλους της κυβερνήσεως, τα πράγματα θα είναι πιο εύκολα κα πιο ξεκάθαρα. Και οποιος δεν θα θέλει να υπακούσει στην λαϊκή εντολή να του αφαιρείται η βουλευτική ιδιότητα και να στέλνεται στο σπίτι του και να του απαγορεύεται το «εκλέγεσθαι».  Να μην μπορεί να ξαναβάλει υποψηφιότητα ούτε να συμμετάσχη σε βουλή, κυβέρνηση, δημοτικό ή νομαρχιακό ή περιφεριακό συμβούλιο, σε καμμία απολύτως θέση. Να του επιτρέπεται μόνο το «εκλέγειν», μόνο να ψηφίζει, και πάλι πολύ του είναι!  Και δεν θα πρέπει να επιτρέπεται σε κανέναν να βάλη υποψηφιότητα για τα κοινά, αν δεν έχει κάποιες προϋποθέσεις, π.χ. να έχη προσφέρη στην πατρίδα και στην κοινωνία, να εχη υπηρετήση την θητεία του σε μάχιμη θέση (για τους αντρες), να ειναι επιτυχημένος στην δουλειά του ή στην οικογένειά του ή σε όλα μαζί. Αμα κάποιος δεν μπορεί να κουμαντάρει τα οικονομικά του σπιτιού του ή της επιχείρησής του θα μπορέσει να νοικοκυρέψη τα οικονομικά του δήμου ή του κράτους; Παλαβομάρες λέμε;

Σχετικά με τις εκλογές θεωρώ ότι πρέπει να γίνουν και άλλες αλλαγές, επώδυνες βέβαια, που μπορεί να μη μας αρέσουνε γιατί εχουμε κακομάθει αλλα είναι αναγκαίες. Πρέπει να μάθουμε να συνεργαζόμαστε περισ­σότερο μεταξύ μας και σαν ατο­μα και σαν κοινωνικές ομάδες και σαν έθνος. Και αυτό πρέπει να γίνει καθημερινό μας βίωμα, κοινωνικό μας γνώρισμα, και να εκφραστή και στην πολιτική κατάσταση του τόπου.  Ο πολυκομματισμός και η πολυδιάσπαση κάθε άλλο παρά συνεργασία και ομόνοια δείχνει.  Ο Καναδάς έχει περίπου 25 κόμματα σε όλη την επικράτεια, το Μεξικό των 114 εκατομμυρίων κατοίκων έχει μόλις 8 κόμματα, ενώ οι Η.Π.Α. των 314 εκατομμυρίων έχουν κυρίως δύο μεγάλα κόμματα και καμμιά 30αριά μικρά και τοπικά που εν τέλει εντάσσονται στα δύο μεγάλα ή απορροφώνται από αυτά. Η Ελλάδα των 10 εκατομμυρίων έχει σήμερα κάπου 60 πολιτικά κόμματα, σχεδόν διπλάσια από την Γαλλία (66 εκατομμύρια), την Γερμανία (82 εκατομμύρια) και την Ιταλία (60 εκατομμύρια)!  Δεν ξέρω αν και με ποιόν τρόπο μπορεί να επιτευχθή αυτό, αλλά νομίζω ότι πάνω από 10 πανελλήνια κόμματα δεν θα έπρεπε να συμμετέχουν στις ελληνικές βουλευτικές εκλογές, και πάλι πολλά είναι.  Περισσότερα από 10 κόμματα είναι υπερβολή, είναι τρέλα.  Δεν έχουμε, αυτήν την στιγμή τουλάχιστον, τέτοια πολυτέλεια. Και δεν έχει και νόημα μια τέτοια πολυδιάσπαση, δεν υπηρετεί εν τέλει την βελτίωσι και την ενδυνάμωση της πατρίδας.  Μόνο αποδυνάμωση φέρνει...

Στο κάτω κάτω όλοι οι πολιτικοί της χώρας δεν είναι Έλληνες; Για το καλό της Ελλάδας δεν αγωνίζονται; (όπως υποτίθεται).  Πόσο πια τεράστιες διαφορές τους χωρίζουν;  Να υποχρε­ωθούν λοιπόν να βρίσκουν σημεία συμφωνίας και συνεργασίας και να σεβονται τα αποτελέσματα των εκλογών.  Στις αυτοδιοικητικές εκλογές να σταματήσει να υπάρχη δευτερος γύρος.  Από τον πρώτο γύρο, με μία κυριακή, να βγαίνουν τα τοπικά συμβούλια, οι δήμαρχοι και οι κοινοτάρχες.  Για εκλογή ΠτΔ να αφαιρεθεί η πρόβλεψη του συντάγματος για πιθανή διάλυση της βουλής και ξανά προσφυγή στις κάλπες. Η υπάρχουσα βουλή μέσα σε 4 ψηφοφορίες το πολύ να μπορεί να εκλέξει ΠτΔ. Επίσης μετα τις βουλευτικες εκλογές να μην μπορούν να γίνουν αλλες, αν δεν περάσουν τουλάχιστον 4,5 χρόνια (είπαμε ότι το κοινοβούλιο θάχει πενταετή θητεία).  Όσοι δεν μπορούν ή δεν θέλουν να συνεργαστούν να χάνουν την θέση για την οποία εκλέχτηκαν και να γυρίζουν στα σπίτια τους χωρίς δικαίωμα να ξαναβάλουν υποψηφιότητα στην ζωή τους για κανένα δημόσιο αξίωμα.  Δεν τους θέλουμε.  Στην θέση τους να μπαίνει ο επόμενος υποψήφιος βουλευτής, που δεν είχε εκλεγεί. Μέχρι να βρεθή ο κατάλληλος, ο άνθρωπος που πραγματικά ενδιαφέρεται για τον τόπο.

Επίσης πρέπει να αλλάξει το σύστημα των κομματικών ψηφοδελτίων, δηλαδή να καταργηθή.  Να μπορούν οι ψηφοφόροι, όσοι έχουν δικαίωμα να βάζουν πάνω από ένα σταυρό, να ψηφίζουν ταυτόχρονα πρόσωπα διαφορετικών κομμάτων.  Έχω δικαίωμα να βάλω τρείς σταυρούς στον νομό Θαλασσοπνίχτρας; Θέλω να ψηφίσω έναν από τους μόβ, έναν από τους καφέ και έναν από τους ασημένιους! Τέρμα στους κομματικούς περιορισμούς. Τα σημερινά κόμματα, έτσι όπως λειτουργούν, πρέπει να πεθάνουν, να καταστραφούν εντελώς όλες οι δομές τους, να ξεδοντιαστούν οι καρχαρίες, για να ξαναζήσει η δημοκρατία, γιατί τώρα έχουμε κομματοκρατία. Ενα ενιαίο ψηφοδέλτιο λοιπόν σε κάθε εκλογική περιφέρεια με τα ονόματα ολων των υποψηφίων όλων των κομμάτων. Και όποιος δεν θέλει να επιλέξει κανέναν υποψήφιο αλλα θέλει να ψηφίσει κάποιο κόμμα, τότε να έχει δικαίωμα να βάλει σταυρό στον τίτλο του κόμματος. Και μόνο σ’ αυτήν την περίπτωση να μην μπορεί να βάλει παραπάνω από έναν σταυρό στο ψηφοδέλτιο.

Μόνο έτσι, με τέτοιες συντονισμένες αλλαγές, που θα τις διεκδικήσουμε, θα τις απαιτήσουμε και θα τις επιβάλουμε, θα καταλάβουν οι πολιτικοί ότι δεν είμαστε πλέον τα υποζύγιά τους, ότι δεν μπορούμε να σέρνουμε τα δυσβάστακτα και απάνθρωπα βάρη που μας φόρτωσαν, χωρίς να μας ρωτήσουν, χωρίς να μας ενημερώσουν, χωρίς να μας εξηγήσουν.  Μας πήρε και μας σήκωσε, φτάνει πιά, δεν αντέχουμε άλλο, δεν αντέχει άλλο αυτή η ρημάδα η χώρα.  Ώρα να τους πάρει και να τους σηκώσει και αυτούς...

Αυτή είναι μία ανάλυση των ελληνικών εκλογικών αναμετρήσεων των τελευταίων 38 χρόνων, και αυτά είναι τα συμπεράσματά μου από τα στοιχεία που έχω υπόψη μου και ήδη παρέθεσα.

Sakis Salos  

Ας ξεχάσουμε επιτέλους την δραχμή που ξέραμε

Πολλά γράφονται τα τελευταια χρονια για επιστροφη της Ελλαδας στη δραχμή και μας εχουν κανει κανονικώτατη πλύση εγκεφάλου γι᾿ αυτό το θέμα και συνεχίζουν ακόμη.  Λοιπόν ας το πάρουμε χαμπάρι οτι επιστροφή της χωρας στη δραχμή, στην δραχμή που είχαμε και ξέραμε πριν απο το ευρώ,  είναι το μεγαλύτερο ανέκδοτο!  Δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει κάτι τέτοιο ούτε μία στο εκατομμύριο. Εάν χρειαστεί η χώρα μας να φύγει απο το ευρώ και να κόψει και πάλι εθνικό νόμισμα, αυτο θα είναι ενα νέο, τελειως διαφορετικό, εθνικό νόμισμα, που θα πρέπει να ονομαστη καπως αλλιως, αλλα παντως οχι δραχμή.

Θα μου πείτε,  στο όνομα κολλάς; Ναι, στο όνομα, γιατι εχει μεγάλη σημασία, και δεν ειναι καθόλου λεπτομέρεια. Είναι άλλωστε γνωστό οτι στην πραγματικοτητα η αξια ("ισοτιμία") ενος νομισματος εξαρταται περισσοτερο απο τον ψυχολογικο παράγοντα, και ύστερα από την ανάπτυξη και την παραγωγή μιας χώρας. Είναι και αυτό ενας ακόμη λόγος που (υποθετικα μιλώντας) ενα νεο εθνικο νομισμα της Ελλαδας δεν θα επρεπε σε καμμια περιπτωση να ονομαστη δραχμή.

Οσο για τη συμπεριφορα των πολιτών και την ψυχολογία τους απεναντι στη χρηση του ευρώ, θα μπορουσε ακομη και σημερα με μια πολυ απλή κίνηση η Ελλαδα χωρις να βγει απο το ευρω, χωρις να αλλαξει νομισμα, χωρις να αλλαξουν οι ισοτιμιες, χωρίς να κινδυνεύσουν μισθοί, δανεια, συντάξεις, αγοραστική δύναμη και όλα τα σχετικά, θα μπορούσε να αλλαξει εσωτερικα την "νομισματική πολιτική", και να δημιουργηθεί μία αντιπληθωριστική τάση και μία τάση προς πτώση των τιμών των αγαθών και αυξηση του βιοτικου επιπέδου όλων των πολιτών.  Είναι πολύ εύκολο να γίνει, με μία μόνο κίνηση, μπορεί να δοκιμαστή άφοβα, και εάν αυτό το μέτρο αποτύχει, δεν θα έχει απολύτως καμμία επίπτωση ούτε στα οικονομικά της χώρας ούτε στα οικονομικα του κάθε πολίτη.  Δηλαδή μία απλή κίνηση μπορεί να βελτιώσει κάπως τα πράγματα οικονομικα χωρις κανεναν απολυτως κίνδυνο χειροτέρευσης σε περίπτωση αποπτυχίας.  Και είναι τόσο απλό...

Sakis Salos 

Mega-λη … αλητεία!

Γράφει ο Γιάννης Πρεβενιός
Παρακολουθώντας κανείς τα δελτία του MEGA-λου καναλιού με τους “σπουδαίους” και αναγνωρίσιμους δημοσιογράφους αναρωτιέται κανείς που έχουν κρυμμένη την...
περίφημη δημοσιογραφική δεοντολογία αλλά και από που αντλούν το τόσο MEGA-λο θράσος και καθημερινά λειτουργούν και φέρονται ως κομματικά στελέχη του δικομματισμού και μάλιστα ... του χειρίστου είδους!

Οι άνθρωποι αυτοί έχουν αναγάγει τους εαυτούς τους σε αιχμή του δόρατος της παραπληροφόρησης και της εσκεμμένης προπαγάνδας που απώτερο σκοπό έχει να εκφοβίσει και να τρομάξει όσους Έλληνες κάνουν ακόμα το λάθος και παρακολουθούν τα στημένα πάνελ των δελτίων τους!

Βασιλικότεροι του βασιλέως αντί να θέτουν τα ερωτήματα τους και να αναμένουν τις απαντήσεις των καλεσμένων τους αυτοί σκοπίμως (πολλές φορές έτοιμοι να βγάλουν αφρούς από το στόμα) διακόπτουν με αγένεια τους συνομιλητές τους (που εκπροσωπούν συγκεκριμένο κόμμα) κάνοντας ειρωνικά μειδιάματα και σχόλια!

Κύριοι … η καλοσυνάτη και σοβαροφανής επαγγελματική μάσκα που φορούσατε τόσα χρόνια που μας πουλούσατε τα παραμύθια σας βγήκε και όλοι βλέπουμε πια ξεκάθαρα το “εφιαλτικό” σας πρόσωπο. Ο βίος και η πολιτεία σας σάς καθιστά συνένοχους αυτών που υπηρετήσατε και συνεχίζεται να υπηρετείτε εις βάρος της πραγματικής πληροφόρησης και ενημέρωσης του λαού μας!

Δεν τιμήσατε και δεν τιμάται το λειτούργημα σας και στην συνείδηση όλων μας μέρα με την ημέρα καταγράφεστε ως έρποντα σκουλήκια και γλείφτες, των προδοτών και του σάπιου συστήματος που υπηρετείτε… ΝΤΡΟΠΗ ΣΑΣ!

 

Αναρτήθηκε στις 5/18/2012 02:26:00 μμ
(πηγή)

Πολιτικό γαϊτανάκι

Αποσπάσματα από σχόλιο αναγνώστη στο διαδίκτυο

Τον τελευταίο καιρό βλέπουμε ένα απίστευτο γαϊτανάκι πόσο για γέλια και για κλάματα είμαστε τελικά. Διαβάζουμε τα απίστευτα οι εκβιασμοί πάνε σύννεφο.
Οι πολιτικοί του μνημονίου Σαμαράς Βενιζέλος δίνουν την ύστατη μάχη ενάντια στον εχθρό τον Σύριζα. Ο τρόμος τους είναι μεγάλος και αυτό βοηθάει στο να κάνουν το ένα ατόπημα πίσω από το άλλο.

Πόσο τραγικός είστε κύριε Σαμαρά ...

Η Σταθερότητα σας παράδειγμα προς αποφυγή...
Την μία διώχνετε την Ντόρα την εξερευνήτρια γιατί ψήφισε το πρώτο μνημόνιο την επομένη διαγράφετε την μισή σας κοινοβουλευτική σας ομάδα γιατί δεν ψήφισαν το δεύτερο μνημόνιο και τώρα επιστρέφει η Ντόρα όπου με αυτή την κίνηση σας δεν φέρνετε συσπείρωση στην παράταξη σας αλλά αποδεικνύετε για ακόμα μια φορά πόσο αναξιόπιστος και επικίνδυνος πολιτικός είστε.

Την χώρα μας εσείς μαζί με το Μπατσοκ του κυρίου Βενιζέλου την καταστρέψατε ολοκληρωτικά. Στα 37 χρόνια που κυβερνήσατε και οι δυο μαζί πέρα από ξεπούλημα, μίζες, διαπλοκές, σκάνδαλα, διόγκωση του δημοσίου ρεμούλες και το κακό συναπάντημα δεν υπάρχει κάτι άλλο που να θυμόμαστε.
Σε αυτά τα 37 χρόνια η Ελλάδα μπορούσε να είναι Ελβετία η τέλος πάντων ένα πραγματικά Ευρωπαϊκό κράτος σε υποδομές και ανάπτυξη.

Ο απολογισμός που κάνουμε τώρα είναι τραγικός.
Πείνα, εξαθλίωση, άστεγοι, χαράτσια, ανεργία, μετανάστευση των Ελλήνων διαλυμένο κράτος, διαλυμένη η κοινωνική συνοχή, ένα κράτος κατεστραμμένο με τον κόσμο να βρίσκεται σε κατάσταση τρέλας δίχως μέλλον και προοπτική.

... Ζητάτε από τον κόσμο να σας ψηφίσει για να τον σώσετε τι να σώσετε δεν μας λέτε και εμάς να καταλάβουμε.

...

Δημιουργήσατε τις μεγαλύτερες Α.Ε τα κόμματα σας με πελατάκια όλους αυτούς που τους χώσατε είτε στο δημόσιο είτε οπουδήποτε αλλού με αποτέλεσμα να εγκαταλείψουν τις ιδιαίτερες πατρίδες τους τα χωριά τους μην έχοντας τα απαιτούμενα στοιχειώδη προσόντα έτσι ώστε να δημιουργήσετε μια στρατιά από ψηφοφόρους και ένα δημόσιο τέρας μη λειτουργικό ενώ συγχρόνως καταστρέψατε τον ιδιωτικό τομέα.

Έξτρα χαράτσια, ελαστικά ωράρια μη έλεγχο του κάθε επιχειρηματία στο να απολύει και να μειώνει τους μισθούς σε εξευτελιστικά επίπεδα στον κάθε εργαζόμενο για να μπορείτε να δανείζεστε συνέχεια ώστε να μπορείτε να πληρώνετε τους κομματικά πελάτες σας αδιαφορώντας για τους υπόλοιπους Έλληνες που δίνουν καθημερινή μάχη για επιβίωση.

Όσοι από εμάς έχουν ακόμη δουλειά σε άθλιες και τριτοκοσμικές συνθήκες.
 

Εσείς και μόνον εσείς (ΝΔ ΜΠΑΤΣΟΚ) φτιάξατε ένα ντόμινο καταστροφής που τώρα τρέχει και καταστρέφει τα πάντα στην χώρα μας και σίγουρα κάτι τυχοδιώκτες πολιτικοί εραστές της καρέκλας, της γραβάτας και υπηρέτες του σάπιου συστήματος δεν μπορούν να το σταματήσουν, γιατί απλά εσείς χρόνια τώρα δουλεύατε πάνω σε αυτό, εσείς είσαστε οι δημιουργοί του και εσείς το υπηρετείτε πιστά 37 χρόνια τώρα με τα γνωστά του αποτελέσματα.

Αυτή είναι η μόνη η πραγματική αλήθεια.
 

...

 

Βάζετε αντρόπιαστα το ψευτοδίλημμα ευρώ η δραχμή και σας απαντώ δεν μας νοιάζει γιατί απλά το έχω ξανά γράψει από εδώ μέσα δεν πληρωνόμαστε είμαστε άνεργοι.
Για ποια ανάπτυξη μιλάτε; Τι είναι η ανάπτυξη η κόρη που χάθηκε και ξανά γύρισε.

Στα 37 χρόνια που κυβερνήσατε (Μπατσοκ ΝΔ) την μόνη ανάπτυξη που φέρατε ήταν στις κομματικές σας Α.Ε ένα σκασμό off sore των επιχειρηματιών που υπηρετείτε πιστά και την καταστροφή μας από χρηματιστήρια φούσκες κλοπή ομολόγων από τα ταμεία μας καταστροφή των κοινωνικών παροχών κ.λ.π.

Τι μένει; Σταματήστε να ξευτιλίζεστε άλλο, ο κόσμος δεν είναι πρόβατα η και να είναι ξυπνάνε και ετοιμάζονται να φάνε τους λύκους. Πρέπει ο κόσμος να μάθει να αλλάζει ότι δεν του αρέσει να καταλάβουν πως εμείς και μόνον εμείς έχουμε την δύναμη να μην ξανά γίνει αυτό το χάλι τόσα χρόνια δύο κόμματα τα ίδια και τα ίδια.

 ...

Αναγνώστης

Αναρτήθηκε στις 5/18/2012 03:56:00 μμ 

(πηγή)

Απορίες σχετικά με τον ΣΥΡΙΖΑ

Κάθομαι αυτές τις μέρες και ακούω διάφορες πολιτικές συζητήσεις και προσπαθώ να καταλάβω σε τί κόσμο βρίσκονται οι του ΣΥΡΙΖΑ! Ο ένας βγαίνει και λέει ότι οι καταθέσεις στις τράπεζες είναι 160δις και από εκεί θα... βρεθούν τα λεφτά αν δεν μας δώσουν το δάνειο, ο άλλος λέει ότι τα λεφτά θα βρεθούν από δάνειο που θα πάρουμε από του "πλούσιους" Έλληνες που παίρνουν το τρομακτικό ποσό των 20.000. Βγαίνει ο τρίτος και λέει ότι θα βάλουν φόρο 1% ΕΠΙ ΤΟΥ ΤΖΙΡΟΥ και όχι των κερδών, στα τέτοια του δηλαδή αν μια επιχείρηση έχει ζημίες, σε όλες τις επιχειρησεις μέχρι να βρούμε τις 500 πιο πλούσιες γιατι αυτές λειτουργούν με offshore, και μετά λέει ότι αυτό θα πάρει χρόνια για να τις βρουν!

Ο Βαρεμένος χθες ρωτήθηκε γιατί στο πρόγραμμά τους λένε ότι θα κάνουν 100.000 προσλήψεις στο δημόσιο και πως θα πάρουν πίσω τον ΟΤΕ και την Ολυμπιακή και είπε οτι αυτό τελικά είναι το παλιό πρόγραμμα και τώρα θα το αλλάξουν!

Ο Τσίπρας χθες παραδέχθηκε στο CNN ότι δεν θα γίνει μονομερής καταγγελία του μνημονίου, παρά μόνο αν θα σταματήσουν να μας δίνουν τα δάνεια!

Στο πρόγραμμά τους λένε οτι θα καταργήσουν παρελάσεις, εθνικό ύμνο σε σχολεία και εθνικές γιορτές, οτι τα Σκόπια έχουν δικαίωμα να ονομάζονται Μακεδονία, γιατί ο καθένας έχει το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού, λένε ότι θα αναγνωρίσουν τουρκική μειονότητα στην Θράκη, λένε ότι θα συζητήσουν με τους τσάμηδες για τις περιουσίες τους, και άλλα πολλά που αν κάποιος διαβάσει το πρόγραμμά τους θα δει ότι πλέον μιλάμε, όχι απλά για ένα κόμμα κολλημένο σε μια θεωρία 200 ετών, άλλα για ένα ανθελληνικό κόμμα!

 Ξυπνάτε πρόβατα που μόλις κάποιος προεκλογικά σας πει κάτι τρέχετε και τον ψηφίζετε!

Αναγνώστης

Αναρτήθηκε στις 5/18/2012 04:59:00 μμ

(πηγή)

Λογικές απορίες

Αναγνώστης εκφράζει τις λογικές απορίες του στο διαδίκτυο.

Χωρίς να θέλω, ειλικρινά, να πάρω το μέρος κανενός...
Βγαίνει ο ΣΥΡΙΖΑ και κατηγορεί Πασόκ και ΝΔ οτι τα κάνανε θάλασσα και οτι αυτός θα μας σώσει. Μετά βγαίνει η ΝΔ και κατηγορεί ΣΥΡΙΖΑ οτι αυτά που λέει ειναι αερολογίες και οτι μόνο η ΝΔ εγγυάται τη παραμονή στο ευρώ. Και βγαίνει και το ΠΑΣΟΚ και κατηγορεί ΣΥΡΙΖΑ επίσης οτι αυτά που λέει ειναι αερολογίες. Γιατι ρε παιδιά το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ δε τσκώνονται πια; Ξερει κανείς να μου πει; 

Αναγνώστης  

(πηγή)

Εύλογες οι παραπανω απορίες του αναγνώστη, οι οποίες ειναι και δικές μου απορίες.

Ληστεία εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ!

Γράφει ο Menelaos Doulkaris

Από την περασμένη Τετάρτη πάρα πολλοί διοικητές νοσοκομείων, πρυτάνεις ΑΕΙ και υπεύθυνοι αρκετών άλλων οργανισμών του δημοσίου άρχισαν να ανακαλύπτουν ΑΝΑΥΔΟΙ (κυριολεκτικά.) πως έχει ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΕΙ το 70% των χρημάτων ΕΝΤΟΚΩΝ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΩΝ που διατηρούσαν στην Τράπεζα της Ελλάδος! Οι λογαριασμοί αυτοί ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΣΧΕΣΗ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΜΕ ΟΜΟΛΟΓΑ - ήταν έντοκοι τραπεζικοί λογαριασμοί στους οποίους «έμπαιναν» επιχορηγήσεις και «έβγαιναν» αναλήψεις για τα έξοδα των οργανισμών. Η ληστεία αυτή έγινε ΤΕΛΕΙΩΣ ΑΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΤΑ, και μάλιστα καμία ενημέρωση δεν έγινε ΟΥΤΕ ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ!
Την μέρα που «έκλεινε» το PSI και μάλλον λίγο πριν τα μεσάνυχτα, κυβέρνηση και διοικητής της Τράπεζας Ελλάδος ΑΓΟΡΑΣΑΝ ΟΜΟΛΟΓΑ ΑΠΟ ΚΑΤΟΧΟΥΣ με αυτά τα χρήματα, χωρίς να ρωτήσουν τους καταθέτες των έντοκων λογαριασμών! Οι «ομολογιούχοι» αυτοί έτσι ΓΛΙΤΩΣΑΝ ΤΟ ΚΟΥΡΕΜΑ, ενώ ταυτόχρονα ΛΗΣΤΕΥΘΗΚΑΝ ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ευρώ από νοσοκομεία, πανεπιστήμια και άλλους οργανισμούς τελείως απαραίτητα για την στοιχειώδη διατήρηση της λειτουργίας τους!

1) Τώρα τι θα γίνει με τα νοσοκομεία και τα πανεπιστήμια κ.κ. Προβόπουλε , Βενιζέλο , Σαχινίδη ,
Παπαδήμο, Σαμαρά κλπ «γκάνγκστερς»;
Τι θα γίνει με τους καρκινοπαθείς στο Ογκολογικό «Αγ. Ανάργυροι»;
Τι θα γίνει με τους ασθενείς στο Κρατικό Νίκαιας;
Τι θα γίνει στο ΕΜΠ και στο Πάντειο;
Γιατί κ. Προβόπουλε δεν αγοράσατε ομόλογα «στο παρά πέντε» ΕΣΕΙΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ, ΜΕ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΣΑΣ ΜΙΣΘΟ των 5 εκατομμυρίων ευρώ το χρόνο (!), που τον μειώσατε «εθελοντικά» στα 4 εκατομμύρια (!) –για τέτοιο δούλεμα μιλάμε– και που συνεχίζετε να τον τσεπώνετε 

Κ Α Ν Ο Ν Ι Κ Ο Τ Α Τ Α από το υστέρημα του ελληνικού λαού ;.

2) Αυτή ήταν η «εθελοντική συμμετοχή» στο PSI;  Να ληστευτούν τελευταία στιγμή νοσοκομεία, ΑΕΙ κλπ.  ΧΩΡΙΣ ΚΑΝ ΝΑ ΡΩΤΗΘΟΥΝ για να αγοραστούν ομόλογα;
Και μετά βγαίνατε χωρίς ντροπή ΚΑΙ ΠΑΝΗΓΥΡΙΖΑΤΕ ΚΙΟΛΑΣ για 90% συμμετοχή;
Από ποιούς;

3) Αφού εν πάση περιπτώσει το «μάρμαρο» το πλήρωσε ΟΛΟΚΛΗΡΟ ο ελληνικός λαός,
(όπως αποδεικνύεται πλέον περίτρανα) γιατί συνεχίζεται το ΠΑΡΑΜΥΘΙ πως.
«τι να κάνουμε, τα αντιλαϊκά μέτρα τα απαιτούν οι δανειστές μας, ενώ εμείς δεν τα θέλουμε».
Ποιοι δανειστές σας;
Τα νοσοκομεία, τα πανεπιστήμια, το Τεχνικό Επιμελητήριο και ο Δικηγορικός Σύλλογος Καλαμάτας;
Όλοι οι δημόσιοι οργανισμοί που Κ Α Τ Α Λ Η Σ Τ Ε Ψ Α Τ Ε μέσα στη νύχτα (κυριολεκτικά);

4) Για να' χουμε καλό ρώτημα, να μας εξηγήσετε ΑΠΟ ΠΟΙΟΥΣ ΑΓΟΡΑΣΑΤΕ ΟΜΟΛΟΓΑ
εκείνο το μοιραίο βράδυ και τους γλιτώσατε από το «κούρεμα» με τα πολύτιμα χρήματα των νοσοκομείων.  Ήταν ξένες τράπεζες; ήταν ελληνικές τράπεζες;
Ποιοι ήταν αυτοί στους οποίους ΧΑΡΙΣΤΗΚΑΝ ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ την τελευταία στιγμή;
Με τι κριτήρια επιλέχθηκαν;
ΚΑΙ ΜΕ ΤΙ ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑΤΑ;

ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΠΡΩΤΟΥ ΜΕΓΕΘΟΥΣ, ΜΕ ΤΡΑΓΙΚΕΣ ΚΑΙ ΑΝΥΠΟΛΟΓΙΣΤΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ, ΓΙΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΟΙ ΑΥΤΟΥΡΓΟΙ ΕΧΟΥΝ ΒΑΡΥΤΑΤΕΣ ΠΟΙΝΙΚΕΣ (ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ) ΕΥΘΥΝΕΣ. 

ΟΣΟΙ ΣΙΩΠΟΥΝ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΝΟΧΟΙ!

(σχόλιο του συγκεκριμένου αναγνώστη από εδώ)