Τρίτη 26 Ιουνίου 2012

Ο παρ᾿ ολίγον υπουργός οικονομικών!

Πολλά και καταιγιστικά τα γεγονότα που τρέχουν στην πολιτική σκηνή μετά τις εκλογές της 17ης Ιουνίου.  Δυστυχώς δεν «προκάνω» να τα σχολιάζω, καθώς η πραγματικότητα της επιβίωσης μου επιβάλλει σκληρές περικοπές στον ελεύθερο χρόνο μου.  Αλλά τα όσα διαδραματίζονται τις τελευταίες ημέρες με τον παρ᾿ ολίγον υπουργό οικονομικών είναι τουλάχιστον απίστευτα, και έχω την εντύπωσι ότι για άλλη μία φορά η αλήθεια λέγεται μισή.  Ας τα πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

Το όνομα του προέδρου της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος Βασίλη Ράπανου έγινε έγινε δεκτό σχεδόν με ενθουσιασμό από τα ελληνικά (και όχι μόνο) μέσα «ενημέρωσης» για τη θέση του υπουργού οικονομικών.  Αν όμως «η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται», τότε στο υπουργείο οικονομικών φαίνεται ότι δεν ξημέρωσε ακόμα.

Θυμάστε που έγραφαν τότε εφημερίδες και ιστοσελίδες ότι τον πρότεινε ο Φ. Κουβέλης ή ότι ήταν επιλογή του Ε. Βενιζέλου και ότι τον αποδέχτηκαν όλοι, αλλά όταν τον κάλεσαν να συζητήση μαζί τους, εκείνος ζήτησε διαβεβαιώσεις ότι εκτός από τον Σαμαρά θα τον στηρίξουν και οι άλλοι δύο αρχηγοί και ότι δεν θα του κάνη αντιπολίτευση η ...συμπολίτευση; και ότι στην αρχή πήγε να ναυαγήση το πράγμα, αλλά τελικά έλαβε τις διαβεβαιώσεις που ήθελε και συμφώνησε στην υπουργοποίησή του; Ε λοιπόν όλη αυτή η ιστορία εμένα δεν μου πήγαινε καλά!  Πώς είναι δυνατόν ο υποψήφιος υπουργός να ζητά επιπλέον διαβεβαιώσεις για στήριξη από τα κόμματα που τον πρότειναν γι᾿ αυτήν την θέση; Οποιοσδήποτε απλός λογικός και μέσος άνθρωπος αν βρισκόταν στην θέση του Β. Ράπανου, μόλις αντιλαμβανόταν ότι αυτοί που τον πρότειναν για υπουργό, τον πρότειναν όχι για να τον στηρίξουν, αλλά για να τον αδειάσουν και να τον χρησιμοποιήσουν μετά ως αποδιοπομπαίο τράγο, υπήρχε περίπτωση ποτέ να δεχτή να γίνη υπουργός και μάλιστα στο Υπ. Οικονομικών; Δεν μου ακούγονταν λογικά όλα αυτά.  Και καλά, για τους πολιτικούς είναι γνωστό ότι έχουν πάρει προ πολλού διαζύγιο με την λογική, αλλά για έναν τεχνοκράτη;...

Την περασμένη Παρασκευή 22/6/2012 ο Β. Ράπανος είχε εισαχθεί εκτάκτως στο νοσοκομείο λόγω έντονων κοιλιακών πόνων, ιλίγγων, ναυτίας, εφιδρώσεων και καταβολής, ενώ αναφέρθηκε ότι προηγήθηκε και λιποθυμικό επεισόδιο.  Γιατρός δεν είμαι και έχω τόση σχέση με την ιατρική όση σχέση έχει με την αστροφυσική η 80άχρονη κυρα-Θέκλα που μαζεύει ρίγανη στο χωριό.  Αλλά αυτά τα συμπτώματα μου ακούγονται σαν δηλητηρίαση.  Όταν ήμουν παιδί, βρέθηκα κάποτε σε έναν κλειστό χώρο που είχαν ρίξει ποντικοφάρμακο, κι εγώ δεν το ήξερα.  Δεν ξέρω πώς, διότι δεν έφαγα τίποτε απολύτως εκεί, αλλά ο οργανισμός μου ήρθε σε επαφή με μικρή δόση του ισχυρότατου αυτού δηλητρηρίου (ίσως με την αναπνοή ή μπορεί κάπου να ακούμπησε το χέρι μου ή κάτι τέτοιο). Το θέμα είναι ότι δηλητηριάστηκα, χωρίς να το καταλάβω, ευτυχώς ελαφρά, αλλά τα συμπτώματα που είχα ήταν σχεδόν ίδια με αυτά που περιέγραφε το ιατρικό ανακοινωθέν για τον Β. Ράπανο.  Όσο για τους ισχυρούς κοιλιακούς πόνους δεν περιγράφονται.  Αφού το θυμάμαι τώρα ύστερα από 40 χρόνια και ανατριχιάζω! 

Σύμφωνα με τα νεώτερα δημοσιεύματα τα συμπτώματα αυτά του Β. Ράπανου οφείλονταν σε «μικρή λοίμωξη» που προκλήθηκε στη βάση χρόνιου σοβαρού προβλήματος της υγείας του. Αυτό το σοβαρό πρόβλημα ήταν καρκίνος που μέχρι τώρα λεγόταν ότι είχε αντιμετωπιστή.   Η επιστολή του ίδιου προς τον πρωθυπουργό μας ενημερώνει ότι τελικά το πρόβλημα υγείας του δεν ξεπεράστηκε τελείως, όπως ίσως και ο ίδιος να νόμιζε. Καμμία αντίρρηση σε όλα αυτά, παρά μόνο ένα σχόλιο. Είπαν ότι θα παραμείνη πρόεδρος της ΕΤΕ.  Όμως αν υπάρχουν πράγματι αυτοί οι σοβαροί λόγοι υγείας που επικαλείται, θα πρέπει σήμερα κιόλας να παραιτηθή και από την διοίκηση της τράπεζας. Αν δεν γίνη αυτό, τότε δεν πιστεύω καμμία δικαιολογία για προβλήματα υγείας και τέτοια.

Μερικά ακόμα σημεία που με παραξένεψαν. Η επιστολή του Β. Ράπανου είναι γραμμένη σε υπολογιστή πάνω σε επιστολόχαρτο του προέδρου της Εθνικής Τράπεζας.  Δεν ξέρω αν του έχουν και υπολογιστή με εκτυπωτή στο δωμάτιο του νοσοκομείου, αλλά να κουβάλησε μαζί του και τα επιστολόχαρτα του γραφείου του είναι παρατραβηγμένο.  Μάλλον κάποιος του το έγραψε (οι άνθρωποι της γραμματείας του προφανώς) και του το έφεραν στο νοσοκομείο να το υπογράψη. Άρα για την σύνταξη και διατύπωση της επιστολής του ο Β. Ράπανος ήρθε σε επικοινωνία και συνεργασία με κάποιους ανθρώπους του.

 Η επιστολή του Β. Ράπανου είναι προσεκτικά διατυπωμένη και απευθύνεται στον πρωθυπουργό στον πληθυντικό αριθμό.  Το κεντρικό της νόημα: «Ναι μεν είχα δεχθή να γίνω ΥπΟικ, αλλά τώρα ξαφνικά προέκυψαν λόγοι υγείας που δεν μου το επιτρέπουν. Οπότε η πρότασή σας με τιμά πολύ, αλλά ευχαριστώ, δεν θα πάρω...»
Σημαντική λεπτομέρεια: η διατύπωση του κειμένου είναι καθαρά υπηρεσιακή και παραδόξως δεν γίνεται καμμία αναφορά στο πρόβλημα υγείας του πρωθυπουργού.  Σαν να είχε ετοιμαστή το κείμενο από μέρες πριν και τώρα να μπήκε η ημερομηνία και τα ιδιόχειρα σημεία του αποστολέα.

 Η απάντηση του Α. Σαμαρά αντιθέτως είναι γραμμένη όχι σε υπηρεσιακό αλλά σε προσωπικό ύφος. Απευθύνεται στον Β. Ράπανο σε ενικό αριθμό, πράγμα που μπορεί να θεωρηθή ότι φανερώνει προσωπικό ενδιαφέρον ή αντιθέτως επιτιμητικό και υποτιμητικό ύφος.  Εξαρτάται πως θα το ερμηνεύση κανείς. Η φράση του πρωθυπουργού «Θέλω πριν απ᾿ όλα να σου ευχηθώ περαστικά για το πρόβλημα της υγείας σου» είναι κίνηση ρουά-ματ και κλειδί ερμηνείας για τό κείμενό του. Κεντρικό νόημα: «Διαπίστωσα το προσωπικό σου ενδιαφέρον για μένα και κατάλαβα ότι μπορώ να στηρίζομαι σε σένα. Σε ευχαριστώ πολύ που είσαι συνεπής και κρατάς τον λόγο σου...»

Τα υπόλοιπα σχόλια ανήκουν στον αναγνώστη.

Sakis Salos

(Δημοσιεύτηκε στο logokritis.blogspot.gr)

Παρασκευή 15 Ιουνίου 2012

Τα κόμματα της 17ης Ιουνίου


Όπως έχει ανακοινωθή, στις μεθαυριανές εκλογές συμμετέχουν 29 εκλογικοί σχηματισμοί. Ωραία φράση αυτή· «εκλογικοί σχηματισμοί». Προσπαθούμε με εύσχημο τρόπο να περιγράψουμε την μανία των Νεοελλήνων για πολυκομματισμό και πολυδιάσπαση. Ο Άρειος Πάγος απέρριψε τη συμμετοχή οκτώ εξ αυτών, οπότε θα λαβουν μέρος στις εκλογές «μόνον» 21. Πράγματι είναι πολιτικοί σχηματισμοί και όχι κόμματα, διότι σε πολλές περιπτώσεις πρόκειται για ενώσεις ή συνεργασίες κομμάτων ή «συνιστωσών» (να και κάποια ωφέλεια από την φυσική· θυμάστε τα μαθήματα με την συνισταμένη και τις συνιστώσες της;) ή πολιτικών οργανώσεων. Οι πολιτικές οργανώσεις είναι εν δυνάμει πολιτικά κόμματα αναλόγως των εξελίξεων. Τα επί μέρους συνεργαζόμενα κόμματα δεν έχουν καταργηθή, αλλά συνεχίζουν να υπάρχουν και ενδεχομένως να περιμένουν την κατάλληλη ώρα, για να εμφανιστούν και πάλι αυτοτελώς και ανεξάρτητα. Ας τα δούμε αναλυτικά.

1. Νέα Δημοκρατία (ΝΔ) (Α. Σαμαράς). Μαζί με την ΝΔ συνεργάζεται και το νεοϊδρυθέν κόμμα Δημοκρατική Συμμαχία (της Ντόρας Μπακογιάννη).  Μπορεί το τελευταίο να ανέστειλε την λειτουργία του λόγω της εκλογικής συνεργασίας, αναστολή όμως σημαίνει προσωρινή κατάστασι και όχι οριστική διακοπή.  Άρα έχουμε δύο κόμματα εδώ.

2. ΣΥΡΙΖΑ Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο (Α. Τσίπρας).  Αποτελείται από τις εξής συνιστώσες:
α) ΑΚΟΑ = Ανανεωτική Κομμουνιστική Οικολογική Αριστερά· είναι ιδιαίτερο πολιτικό κόμμα με εγκεκριμένο καταστατικό.
β) ΑΠΟ = Αντικαπιταλιστική Πολιτική Ομάδα· πρόκειται για πολιτική ομάδα και όχι κόμμα.
γ) ΔΕΑ = Διεθνιστική Εργατική Αριστερά· πρόκειται για ιδιαίτερη πολιτική οργάνωσι. 
δ) ΔΗΚΚΙ = Δημοκρατικό Κοινωνικό Κίνημα· είναι ιδιαίτερο πολιτικό κόμμα.
ε) Ενεργοί Πολίτες (δημοκρατική πατριωτική αριστερά)· πολιτική ομάδα του Μανόλη Γλέζου, όχι κόμμα.
ζ) ΚΕΔΑ = Κίνηση για την Ενότητα Δράσης της Αριστεράς· πρόκειται επίσης για ιδιαίτερη πολιτική οργάνωσι. 
η) ΚΟΕ = Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδας· πρόκειται για πολιτική οργάνωσι.
θ) Κόκκινο· επίσης πολιτική οργάνωσι.
ι) Οικοσοσιαλιστές Ελλάδας· πρόκειται για πολιτική οργάνωσι και φορέα. 
κ) Ομάδα Ρόζα· πολιτική ομάδα.
λ) Ριζοσπάστες· πολιτική ομάδα και όχι κόμμα.
μ) Συνασπισμός της Αριστεράς των Κινημάτων και της Οικολογίας (ΣΥΝ).  Είναι βεβαίως ιδιαίτερο πολιτικό κόμμα.
ν) Ανένταχτοι αριστεροί του χώρου Διαλόγου· δεν πρόκειται για κόμμα ούτε για οργανωμένη πολιτική ομάδα και δεν αναφέρονται ως ιδιαίτερη συνιστώσα από τον ίδιο τόιν ΣΥΡΙΖΑ.
 Από τα παραπάνω συμπεραίνεται ότι μέσα στο χώρο του Σύριζα συνυπάρχουν ή φιλοξενούνται τουλάχιστον 8 κόμματα.

3. Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα (ΠΑ.ΣΟ.Κ) (Ε. Βενιζέλος).

4. Ανεξάρτητοι Έλληνες (Π. Καμμένος). Στο κόμμα αυτό συμμετέχει η πολιτική κίνηση Αντιμνημονιακοί Πολίτες του  Επαμεινώντα (Νότη) Μαριά, ενώ εκλογικά συνεργάζεται και το Πανελλήνιο Άρμα Πολιτών του Γιάννη Δημαρά. Άρα συνυπάρχουν 3 κόμματα.

5. Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (Α. Παπαρήγα).

6. Λαϊκός Σύνδεσμος - Χρυσή Αυγή (Ν. Μιχαλολιάκος).

7. Δημοκρατική Αριστερά (Φ. Κουβέλης). Με το κόμμα αυτό συνεργάζεται επίσης το πολιτικό κόμμα Ελεύθεροι Πολίτες.  Και εδώ λοιπόν 2 κόμματα.

8. Παναθηναϊκό Κίνημα (ΠΑΝ.ΚΙ) (Γ. Μπέτσικας).

9. Ανεξάρτητη ανανεωτική αριστερά, ανανεωτική δεξιά, ανανεωτικό ΠΑΣΟΚ, ανανεωτική Νέα Δημοκρατία, όχι στον πόλεμο κόμμα επιχείρηση χαρίζω οικόπεδα χαρίζω χρέη σώζω ζωές Παναγροτικό Εργατικό Κίνημα Ελλάδος ΠΑ.Ε.Κ.Ε. (Μ. Τζαλαζίδης).

10. Κοινωνία Πολιτική Παράταξη συνεχιστών του Καποδίστρια (Μ. Ηλιάδης).

11. Κίνημα Δεν Πληρώνω (Β. Παπαδόπουλος).

12. Κόμμα Φιλελευθέρων (Ε. Καλλιγιάννης).

13. Εθνική Ελπίδα (Γ. Παπαδόπουλος).

14. Κ.Ε.ΑΝ. Κίνημα Εθνικής Αντίστασης (Ι. Σαββούρας).

15. Κόμμα Πειρατών Ελλάδας (Διοικ. Επιτρ., πρ. Ρ.-Α. Παππάς).

16. Ένωση Κεντρώων (Β. Λεβέντης).

17. Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός (ΛΑ.Ο.Σ.) (Γ. Καρατζαφέρης).

18. Οικολόγοι Πράσινοι (6μελης εκτελεστική επιτροπή).

19. Αντικαπιταλιστική Αριστερή Συνεργασία για την Ανατροπή (ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.) - Μέτωπο της αντικαπιταλιστικής, επαναστατικής, κομμουνιστικής Αριστεράς και της ριζοσπαστικής Οικολογίας (κεντρική συντονιστική επιτροπή από 21 μέλη).  Στο κόμμα αυτό συμμετέχουν οι εξής συνιστώσες-οργανώσεις:
α) ΑΚΟΣ = Αυτόνομη Κομμουνιστική Οργάνωση Σερρών. 
β) ΑΡΑΝ = Αριστερή Ανασύνθεση· πρόκειται για πολιτική οργάνωση.
γ) ΑΡΑΣ = Αριστερή Aντικαπιταλιστική Συσπείρωση· είναι επίσης πολιτική οργάνωση.
δ) ΕΚΚΕ = Επαναστατικό Κομμουνιστικό Κίνημα Ελλάδας· είναι πολιτικό κόμμα.
ε) Κομμουνιστική Ανανέωση· πολιτική οργάνωση.
ζ) ΝΑΡ = Νέο Αριστερό Ρεύμα· πολιτική οργάνωση με έντονη δραστηριότητα.
η) ΝΚΑ = Νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση· οργάνωση νεολαίας που συμμετέχει στο ΝΑΡ.
θ) Οικολόγοι Εναλλακτικοί· πολιτικός φορέας και κόμμα.
ι) ΟΚΔΕ-Σπάρτακος = Οργάνωση Κομμουνιστών Διεθνιστών Ελλάδας –Σπάρτακος· πολιτικός φορέας και οργάνωση.
κ) ΣΕΚ = Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα· είναι πολιτικό κόμμα.
λ) Διάφοροι ανένταχτοι αριστεροί και ανεξάρτητες κινήσεις.
Επομένως εδώ συνυπάρχουν 6 κόμματα.

20) ΚΚΕ (μ-λ) - Μ-Λ ΚΚΕ Εκλογική Συνεργασία (4μελης διευθύνουσα επιτροπή).  ΚΚΕ (μ-λ) = Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (μαρξιστικό-λενινιστικό)· πολιτική οργάνωση και κόμμα.   Μ-Λ ΚΚΕ = Μαρξιστικό  Λενινιστικό Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας· πολιτικό κόμμα επίσης.  Εκλογική συνεργασία 2 κομμάτων.

21) Δημιουργία ξανά· πολιτικός συνασπισμός τριών κομμάτων, τα οποία είναι· Δημιουργία ξανά, Δράση και Φιλελεύθερη Συμμαχία. Στηρίζονται και από το νεοσύστατο πολιτικό κόμμα Κίνηση Πολιτών «Ενωμένη Ελλάδα» που ιδρύθηκε στα τέλη του 2011.  Επόμενως 4 κομμάτων εδώ.

Συνολικά στους 21 εκλογικούς σχηματισμούς των εκλογών μεθαύριο υπάρχουν ούτε λίγο ούτε πολύ 41 κόμματα που ζητούν την ψήφο μας!  Να τα χαιρόμαστε!

(Βλέπε και προηγούμενο άρθρο μου με τίτλο Εκλογική φρενίτιδα)

Sakis Salos

Πέμπτη 14 Ιουνίου 2012

Η κυρία «Κρίση» έχει... θρησκευτικές προτιμήσεις!

Για την οικονομική κρίση στην ΕΕ υπάρχουν άπειρες αναλύσεις οικονομικές, κοινωνικές, πολιτικές, κ.λπ., και κάθε μέρα γράφονται και δημοσιεύονται και άλλες, ώστε είναι αδύνατο κάποιος να τις παρακολουθή όλες, ενώ είναι βέβαιο ότι οι απλοί Ευρωπαίοι πολίτες βρίσκονται σε σύγχυση και δεν μπορούν να ελέγξουν ποιές από αυτές τις αναλύσεις είναι αντικειμενικές και ποιές όχι, ποιοί αναλυτές λένε αλήθεια και ποιοί εξυπηρετούν διάφορα συμφέροντα, σκοπιμότητες και ιδεολογίες. 

Προς το παρόν η χώρα μας είναι αυτή που δέχεται τα σκληρότερα και πιο άγρια χτυπήματα από την κρίση, και ακολουθούν (με τυχαία σειρά) η  Ιρλανδία, η Πορτογαλία, και εν μέρει η Ιταλία, ενώ ο όμιλος των «κριματισμένων» ετοιμάζεται να δεχτή επίσης την Κύπρο, την Ισπανία, και ίσως την Γαλλία, και άλλες ενδεχομένως ευρωπαϊκές χώρες. Αν προσέξη κανείς τις χώρες που ήδη υφίστανται τα χτυπήματα της οικονομικής κρίσης, αλλά και όσες είναι άμεσα υποψήφια θύματά της, διαπιστώνει ότι έχουν όλες έναν κοινό παράγοντα, την θρησκευτικότητα! Πρόκειται για χώρες που οι πολίτες τους παρουσιάζουν υψηλά ποσοστά έντονης θρησκευτικότητας και ανήκουν κατά πλειονοφηφία σε κάποιο συγκεκριμένο χριστιανικό δόγμα. Ας δούμε όμως τα θρησκευτικά στοιχεία για κάθε χώρα που βρίσκεται υπό οικονομική κρίση ή είναι υποψήφια, προτού βγάλουμε τα συμπεράσματά μας.

 Ελλάδα. Η Έκθεση για τις Διεθνείς Θρησκευτικές Ελευθερίες, που συντάσσει κάθε έτος το Υπουργείο Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών, αναφέρει για την Ελλάδα (2007)· «Περίπου το 97% των πολιτών αυτοπροσδιορίζονται ως Χριστιανοί Ορθόδοξοι και ανήκουν στην (αυτοκέφαλη)  Ορθόδοξη  Εκκλησία της  Ελλάδος».  (According to the U.S. State Department, an estimated 97% of Greek citizens identify themselves as Orthodox Christians, belonging to the Greek Orthodox Church.)

Κύπρος. Σύμφωνα με την απογραφή του 2001 η συντριπτική πλειονοψηφία του πληθυσμού της Κυπριακής Δημοκρατίας σε ποσοστό 95% είναι Χριστιανοί Oρθόδοξοι και ανήκουν στην αυτοκέφαλη Oρθόδοξη Εκκλησία της Κύπρου.  (According to the 2001 census, 94.8% of the population are Christian Orthodox...)

 Ιρλανδία. Στην Ιρλανδική Δημοκρατία υπερισχύει ο Ρωμαιοκαθολικισμός με ποσοστό 92%.  Σε απογραφή του 2006 το ποσοστό αυτό εμφανίζεται στο 87% (in 2006, 86.8% of the population identified themselves as Roman Catholic), όμως πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι υπάρχει και ένα ποσοστό γύρω στο 6% ανθρώπων που προέρχονται από ρωμαιοκαθολικές οικογένειες και δηλώνουν άθεοι ή χωρίς θρησκεία, αλλά αν χρειαστεί να συμμετάσχουν σε θρησκευτικές τελετές, τότε θα προτιμούν τον ρωμαιοκαθολικισμό.  Επομένως το 92% δεν απέχει από την πραγματικότητα.

 Ισπανία.  Οι Ισπανοί είναι κατά το μεγαλύτερο μέρος τους χριστιανοί Ρωμαιοκαθολικοί σε ποσοστό τουλάχιστον 71%  (according to an April 2012 study by the Spanish Center of Sociological Research about 71% of Spaniards self-identify as Catholics), αλλά στην πραγματικότητα, αν προσθέσουμε και τους αδιάφορους θρησκευτικά που έχουν ρωμαιοκαθολικές ρίζες, κουλτούρες και προτιμήσεις, το ποσοστό προσεγγίζει ίσως το 90%.  Πάντως ανεξαρτήτως ποσοστών, έχει σημασία ότι η επίδραση της Ρωμαιοκαθολικής θρησκείας στην Ισπανία είναι πολύ μεγάλη, μεγαλύτερη από την επίδραση που έχει στην  Ιταλία.   Ο Ρωμαιοκαθολικισμός στην  Ισπανία σχεδόν κυβερνάει, έχει περίπου την εξουσία του καρδινάλιου Ρισελιέ στην Γαλλία των Τριών Σωματοφυλάκων, αλλά λίγο πιο αφανώς!

Πορτογαλία.  Σύμφωνα με την CIA τουλάχιστον το 85% των Προτογάλων είναι  Ρωμαιοκαθολικοί. (According to the CIA World Fact Book, 84.5% of the Portuguese population are Roman Catholic.)

Ιταλία.  Ο Ρωμαιοκαθολικισμός είναι η θρησκεία της συντριπτικής πλειονοψηφίας των κατοίκων της Ιταλίας, αφού τουλάχιστον το 88% των κατοίκων αυτοπροσδιορίζονται ως ρωμαιοκαθολικοί. (The proportion of Italians that identify themselves as Roman Catholic is 87.8%.) Προσωπικά νομίζω ότι το ποσοστό είναι πολύ μεγαλύτερο, ίσως και 98%. Άλλωστε στην Ιταλία βρίσκεται και το ανεξάρτητο κρατίδιο του Βατικανού, που είναι το παγκόσμιο διοικητικό κέντρο του Ρωμαιοκαθολικισμού.

Γαλλία.  Οι Γάλλοι ανήκουν στον Ρωμαιοκαθολικισμὸ σε ποσοστό πάνω από 80%, επειδή όμως τα τελευταία 50 χρόνια όλο και περισσότεροι Ρωμαιοκαθολικοί δηλώνουν «άθεοι» ή «αδιάφοροι προς την θρησκεία», το ποσοστό των δεδηλωμένων Ρωμαιοκαθολικών το 2009 φαινόταν μόλις 64%. (A survey by the Catholic newspaper La Croix found that whilst in 1965, 81% of the French declared themselves to be Catholics, in 2009 this proportion was 64%.)

Διαπιστώνουμε λοιπόν ότι μέχρι τώρα η οικονομική κρίση δεν έχει αγγίξει αισθητά καμμία προτεσταντική χώρα (Γερμανία, Φιλλανδία, Δανία κ.λπ.) ούτε το αγγλικανικό Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά χτυπάει αποκλειστικά Ρωμαιοκαθολικές και Ορθόδοξες χώρες.   Απὸ τις Ρωμαιοκαθολικές χώρες η κρίση προτιμά εκείνες που έχουν πληθυσμό με έντονη θρησκευτικότητα,  είναι δηλαδή κατά πλειονοψηφία πιστοί Ρωμαιοκαθολικοί.  Ενώ Ρωμαιοκαθολικές χώρες που έχουν υψηλά ποσοστά αθέων και αδιάφορων θρησκευτικά κατοίκων και που οι πιστοί Ρωμαιοκαθολικοί συνεχώς λιγοστεύουν δείχνουν να τα πηγαίνουν καλύτερα στα οικονομικά από τις «πιστές» χώρες. 

Γενικώς οι χώρες του ευρωπαϊκού Βορρά είναι πιο άθεες, ενώ οι χώρες του Νότου έχουν πιο πιστούς και θρήσκους χριστιανούς.   Η Αυστρία από 90% Ρωμαιοκαθολικών το 1950 σήμερα έχει μόνο 60% που συνεχώς μειώνεται.  Στην Ουγγαρία η θρησκευτικότητα είναι μόλις 33%.  Η Γαλλία με το επισήμως άθεο κράτος και το υψηλό ποσοστό αθεΐας των κατοίκων της μέχρι στιγμής έχει καταφέρει να ξεφύγει από την αρπάγη της κρίσης.  Μέσα από αυτήν την θεώρηση ιδιαίτερο ενδιαφέρον αποκτά η περίπτωση της Κύπρου, η οποία όταν το 2004 εντάχτηκε στην ΕΕ, λεγόταν ότι άλλες χώρες εντάχτηκαν παρακαλώντας γονατιστές, διότι δεν πληρούσαν τα οικονομικά κριτήρια, ενώ η Κύπρος εντάχτηκε αξιοπρεπώς, διότι πληρούσε και με το παραπάνω τις οικονομικές προϋποθέσεις, και η οποία όταν το 2008 υιοθέτησε το ευρώ ως εθνικό νόμισμα, είχε μια από τις καλύτερες οικονομίες της Ευρώπης, ενώ τώρα βρίσκεται μόλις ένα βήμα πριν από την προσφυγή στον «μηχανισμό στήριξης»!

Τελικά η οικονομική κρίση στην ΕΕ φαίνεται πράγματι να έχη... θρησκευτικές προτιμήσεις!  Άραγε όλο αυτό είναι κάτι συμπτωματικό ή μήπως υπάρχουν βαθύτεροι μηχανισμοί που συνδέουν τωόντι την θρησκευτικότητα ενός λαού με τις οικονομικές του επιδόσεις;


Sakis Salos


(δημοσιεύτηκε στο logokritis.blogspot.com)

Παρασκευή 8 Ιουνίου 2012

Πάνω από 1000 επισκέψεις τον πρώτο κιόλας μήνα! Σας ευχαριστώ!

Στις 7 Μαΐου δημιούργησα αυτό το ιστολόγιο και δημοσίευσα τα πρώτά μου μηνύματα. Χτες συμπληρώθηκε ο πρώτος μήνας λειτουργίας του και οι επισκέψεις ήταν 1090! 
Δεν ξέρω πώς φαίνεται αυτό το νούμερο στους μεγάλους μπλόγκερ, στα ειδησεογραφικά ιστολόγια και στις ιστοσελίδες των δημοσιογράφων και των έμπειρων χρηστών του ίντερνετ. Μπορεί για εκείνους αυτό το νούμερο να είναι ασήμαντα μικρό.  Πάντως για μένα, που για πρώτη φορά ασχολούμαι με ιστολόγια και δημοσιεύω ελεύθερα την γνώμη μου για τα όσα συμβαίνουν γύρω μας και δίπλα μας και που δεν είμαι ούτε δημοσιογράφος ούτε επαγγελματίας του είδους, αυτός ο αριθμός ξεπέρασε κατά πολύ τις προσδοκίες μου. 
Γι΄ αυτό λοιπόν σας ευχαριστώ όλους για το ενδιαφέρον σας και την συνοδοιπορία.

Μέσα σ΄ αυτόν τον ένα μήνα πολλά κείμενά μου αναδημοσιεύθηκαν και από άλλες ιστοσελίδες, και διαβάστηκαν από εκατοντάδες, σε κάποιες περιπτώσεις και από χιλιάδες, συνανθρώπους μας.  Είναι για μένα μία πρωτόγνωρη εμπειρία.

Στο πρώτο κείμενό μου με τίτλο Σχόλια στα αποτελέσματα τωνεκλογών έγραφα πριν από έναν μήνα ακριβώς.

1. Δεν ξέρω αν και κατά πόσο κάνω λάθος, αλλά νομίζω ότι στις εκλογές αυτές έχουμε μία μετατόπιση του εκλογικού σώματος από το κέντρο προς τα άκρα.  Δηλαδή από την κεντροαριστερά προς τα αριστερά και από την κεντροδεξιά προς τα δεξιά.  Απὸ αυτή την άποψη ο μεγάλος χαμένος των εκλογών δεν είναι το ΠΑΣΟΚ ή η ΝΔ αλλά ο χώρος του κέντρου.

2. Αν συνεχιστή και στις επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις αυτή η μετατόπιση του κόσμου προς τα άκρα, τι θα σημαίνη αυτό; Τι εξελίξεις μπορεί να σηματοδοτήση;  ...

3. Αν συνεχιστή και στις επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις αυτή η μετατόπιση του κόσμου προς τα άκρα, αυτό σημαίνει ότι σε λίγον καιρό ... θα υπάρξη μεγαλείτερη πολιτική πόλωση ανάμεσα στις πολιτικές μερίδες, που θα οδηγήση ίσως και σε διχασμό και σύγκρουση μεταξύ τους;

Πραγματικά δεν περίμενα, όταν τα έγραφα αυτά, ότι δεν θα χρειαζόταν παρά μόνον ένας μήνας, για να δούμε μπροστά στα μάτια μας, στα τηλεοπτικά παράθυρα, να εκτυλίσσεται η σύγκρουση ανάμεσα στις ανελεύθερες αντιδημοκρατικές και τρομοκρατικές απολυταρχίες των κομμάτων, του φασισμού, των δημοσιογραφίσκων, της διαπλοκής και των συμφερόντων.  Λυπούμαι βαθύτατα που επαληθεύθηκα και μάλιστα τόσο γρήγορα, και διαισθάνομαι με φόβο με αγωνία και με αηδία ότι είμαστε στην αρχή αυτών των συγκρούσεων.  Εύχομαι ολόψυχα αυτήν την φορά να διαψευστώ πλήρως.

Sakis Salos

Πέμπτη 7 Ιουνίου 2012

Ανοικτή επιστολή αναγνώστη για το συμβάν στον Παπαδάκη...

Εντάξει όλα καλά και όλα ωραία, κρίμα για το χαστούκισμα.... της κύριας Λιάνας. Όλοι λυπηθήκαμε που πόνεσε το προσωπάκι της αλλά τι να κάνουμε ας πρόσεχε αυτή και όλο το πάνελ, φασίστα τον ανεβάζανε αυγό του φιδιού τον κατεβάζανε τον νεαρό, σπάσανε τα νεύρα του, έχει και αυτός προσωπικότητα- οικογένεια- πατρίδα. Τόσο άντεξε το σκυλοβρίσιμο, στο κάτω κάτω τον έχουν εκλέξει 440.000 φασίστες στο ελληνικό κοινοβούλιο, έπρεπε κατά κάποιο τρόπο να τους προστατέψει.

Όσον αφορά τώρα την συντρόφισσα και αγωνίστρια της δημοκρατίας Λιάνα έσπευσε να της συμπαρασταθεί όλη η ελίτ της κοινωνίας, Πρόεδρος της δημοκρατίας , αρχηγοί των κομμάτων, κάτι φτωχαδάκια βουλευτές που εκλέγονται χρόνια στο κοινοβούλιο, οι δημόσιοι εργολάβοι και τα κανάλια τους και οι δημοκράτες με τις τζάγκουαρ- τις βίλες και τις αμύθητες καταθέσεις δημοσιογράφοι. Εδώ όμως υπάρχει ένα πρόβλημα, τον Έλληνα πολίτη που τον έχουν ταράξει στα χαράτσια και στους φόρους, για 300 ευρώ φόρο σου κάνουν κατάσχεση το σπίτι το αυτοκίνητο ή ότι άλλο έχεις, και από 3000 ευρώ χρωστούμενα σε φόρους και πάνω τον πάνε φυλακή, αυτόν ποιος θα τον προστατέψει; Τον συνταξιούχο που του πετσόκοψαν την σύνταξη, τα φάρμακα και τον γιατρό ποιος θα τον προστατέψει; Τον οικογενειάρχη που δεν μπορεί να προστατεύσει την οικογένεια του και φτάνει ακόμη και στην αυτοκτονία ποιος θα τον προστατέψει; Τους καρκινοπαθείς και τους πάσχοντες με χρόνιες ασθένειες πολίτες ποιος θα τους προστατέψει; Τα ΑΜΕΑ και τους ανίκανους προς εργασία που τους κόψανε το προνοιακά επιδόματα ποιος θα τους προστατέψει; Μπορείτε λοιπόν κύριοι υπεύθυνοι των ΜΜΕ να απαντήσετε στο ερώτημα, ποιος φταίει για αυτό το κατάντημα του Ελληνικού κράτους;

Αναγνώστης


 Αναρτήθηκε στις 6/07/2012 07:50:00 μμ



πηγή