Ο κατήφορος πού θα σταματήσει; Στην Ευρώπη άλλοι μας οικτίρουν, άλλοι μας υβρίζουν και άλλοι μας συμπονούν. Την Κυριακή 12 Φεβρουαρίου ο πρόεδρος της Ιταλίας Τζιόρτζιο Ναπολιτάνο δήλωσε δημόσια πως «η Ιταλία δεν είναι Ελλάδα». Διασαφηνίζοντας τη δήλωσή του τόνισε πως η χώρα του θα τιμήσει τις υποχρεώσεις της έναντι των πιστωτών της και θα τηρήσει τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει έναντι της Ευρωπαϊκής Ενώσεως. Αυτό με άλλα λόγια σημαίνει ότι η Ιταλία δεν θα γίνει Ελλάδα, που κοροϊδεύει τους πάντες, δεν τηρεί τις δεσμεύσεις της και αποδεικνύεται ανίκανη να ξαναμπεί σε τροχιά ανάκαμψης της οικονομίας της. Εξάλλου προ ημερών τα γαλλικά ΜΜΕ χαρακτήρισαν τον σοσιαλιστή ηγέτη Φρανσουά Ολάντ, αντίπαλο του Νικολά Σαρκοζί στις προσεχείς προεδρικές εκλογές, ως τον Γιώργο Παπανδρέου της Γαλλίας, γιατί, όπως έγραψαν, υπόσχεται στούς πάντες τα πάντα, για να αναρριχηθεί στην εξουσία. Η Ελλάδα θεωρείται ανίκανη και αναξιόπιστη και ο Γιώργος Παπανδρέου το πρότυπο της.
Οι χαρακτηρισμοί γενικεύονται σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση. «Η Ελλάδα είναι ο καρκίνος της Ευρώπης», δήλωσε η υπουργός οικονομικών της Φιλλανδίας Γιούτα Ουρπιλάινεν. «Δεν θα πληρώνουμε εμείς για τους Έλληνες, που είναι τεμπέληδες και ψεύτες», έγραψε η ολλανδική εφημερίδα Τέλεγκραφ. Η απαξίωσή μας ως λαού έφτασε στο έσχατο σημείο να προτείνει η Γερμανία, έστω ανεπισήμως, να οριστεί στην Ελλάδα επίτροπος που θα την διοικεί, υποβιβάζοντας τον αιρετό πρωθυπουργό σε έπαρχο και μετατρέποντας το Κοινοβούλιο σε γραφειοκρατικό μηχανισμό διεκπεραίωσης των εντολών του.
Οι διαρροές από την κομματική πειθαρχία στην πρόσφατη ψηφοφορία για το νέο μνημόνιο ίσως να είναι προμήνυμα νέων πολιτικών σχημάτων για την δήθεν ανανέωση του πολιτικού συστήματος. Αλλά νέο σπίτι με παλιά υλικά δεν γίνεται. Είναι μια ακόμη εξαπάτηση της κοινής γνώμης. Το προνομιούχο πολιτικό σύστημα επιδιώκει την επιβίωση και διαιώνισή του, χωρίς να ενδιαφέρεται για τον λαό. Αυτόν τον θεωρεί αγέλη άβουλων και κατευθυνόμενων όντων. Την ώρα που κυριολεκτικά καίγεται ο τόπος οι περισσότεροι πολιτικοί σκέπτονται τις επόμενες εκλογές και πώς θα εκλεγούν ή θα επανεκλεγούν! Ναι, αποτελούν επαγγελματίες της πολιτικής, που δεν θέλουν να χάσουν τα πολλά και μεγάλης αξίας κεκτημένα τους. Είναι ένα σύστημα που οι ίδιοι επιδιώκουν να το κρατούν κλειστό υπό οποιεσδήποτε συνθήκες.
Σ᾿ αυτήν την κατάσταση ποιά πρέπει να είναι η δική μας θέση, η θέση των Ελλήνων; Καταρχήν να θυμηθούμε την ιστορία μας. Να σκεφτούμε ποιοι είμαστε, ποια η κληρονομιά μας, ποιές οι υποχρεώσεις μας έναντι της ιστορίας. Δεν είναι η πρώτη φορά που φτάνουμε στο τελευταίο σκαλί στου κακού τη σκάλα, που γράφει ο Κωστής Παλαμάς. Ζήσαμε επί αιώνες υπό κατοχή κατά την Ρωμαιοκρατία και την Τουρκοκρατία, και όχι μόνο επιζήσαμε, αλλά μέσα στη δοκιμασία και στη δυστυχία μας δημιουργήσαμε, επιβληθήκαμε και καταφέραμε να απελευθερωθούμε. Πώς έγινε αυτό; Ο διακεκριμένος ιστορικός αείμνηστος Διονύσιος Α. Ζακυθηνός εξηγεί: «Ο Οθωμανός κατακτητής, ως και ο Ρωμαίος κυβερνήτης ή αυτοκράτωρ παλαιότερον, είχεν επίγνωσιν της υπεροχής των κατακτωμένων, πολλαχώς δε υπέστη την γοητείαν και την επίδρασιν του κρατικού, του πολιτιστικού και του πνευματικού των συστήματος». Οι Ελλήνες τότε είχαν μνήμη, είχαν επίγνωση της ταυτότητάς τους.
Σήμερα πού είμαστε; Τώρα είμαστε πάλι υπό κατοχή και στα τελευταία 30 χρόνια επιχειρείται συστηματικά να αποκοπούμε από τις ρίζες μας και να μην έχουμε μνήμη και ιδιοπροσωπία. Να γίνουμε κάτι σαν πολλούς Αφρικανούς ή σαν τους κατοίκους της Σιγκαπούρης και να χάσουμε την αυτοπεποίθησή μας, την αξιοπρέπειά μας. Μέχρι τώρα οι δυνάστες μας τα καταφέρνουν. Από κάτοχοι μοναδικής κληρονομιάς καταντήσαμε «ιθαγενείς», που πρέπει να πειθαρχήσουμε στις εντολές τους ή να εξοντωθούμε. Αντί να είμαστε ηγέτες, εξαχρειωθήκαμε και μετατραπήκαμε σε ουραγούς.
Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε στο σημερινό κατάντημά μας είναι να δημιουργήσουμε εστίες πνευματικής αντίστασης και ιστορικής μνήμης. Και όπου κι αν βρισκόμαστε, με τον τρόπο μας να δεχτούμε την αποστροφή μας σε όσους μας οδήγησαν στη σημερινή καταφρόνια. Μην ξεγελαστούμε και πάλι. Ας σηκώσουμε κεφάλι, ας δείξουμε ότι διαθέτουμε γνώση, μνήμη και αξιοπρέπεια, κι ας παύσουμε να είμαστε ευκολόπιστοι και πάντοτε προδομένοι.
Γιώργος Ν.
Παπαθανασόπουλος
Περιοδικό «Ανάπλασις»,
τ. 454 (2012)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σεβόμαστε την ελευθερία εκφράσεως της γνώμης και την ελευθερία του λόγου, γι᾿ αυτό είναι πιθανό να δημοσιεύσουμε και κείμενα που μας απεστάλησαν, με τα οποία μπορεί να μη συμφωνούμε. Τα άρθρα και τα μηνύματα που δημοσιεύονται εκφράζουν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν σημαίνει ότι υιοθετούνται από αυτό το ιστολόγιο (blog). Το παρόν ιστολόγιο (blog) δεν δεσμεύεται για δημοσίευση κάθε κειμένου που μας αποστέλλεται, ενώ διατηρεί το δικαίωμα να διορθώνει τις τυχόν ανορθογραφίες και ασυνταξίες των κειμένων ή να ενιαιοποιεί, όταν χρειάζεται, την ορθογραφία των συνεργασιών. Επίσης διατηρεί τό δικαίωμα να περικόπτει ή να αποδίδει περιληπτικώς το περιεχόμενο των δημοσιευομένων κειμένων ή να χωρίζει ένα μεγάλο κείμενο σε μικρότερες δημοσιεύσεις ή αντίθετα να ενώνει μικρά κείμενα σε μία ενιαία δημοσίευση, εφόσον δεν αλλοιώνεται το νόημα του αρχικού κειμένου. Η όποια διατυπούμενη κριτική ή αντίθετη άποψη (σε άρθρα ή σχόλια) πρέπει να είναι κόσμια και να αναφέρεται σε ιδέες, γεγονότα και διατυπώσεις και όχι σε πρόσωπα. Δεν επιτρέπονται η δυσφήμηση, ο χλευασμός, η επιθετική ειρωνεία, οι απρεπείς χαρακτηρισμοί, η βωμολοχία, η λεκτική βία, η συκοφαντία, τα προσβλητικά ή υβριστικά σχόλια, λέξεις χυδαίες ή σεξουαλικού περιεχομένου. Όποτε εντοπίζονται τέτοια μηνύματα-σχόλια θα τροποποιούνται ή θα διαγράφονται.